หากนับกันตามจริงเราใช้เวลาอยู่ในรั้วโรงเรียนและระบบการศึกษาอย่างน้อย 12 ปี ดังนั้น “โรงเรียน” นอกจากทําหน้าที่ในการให้ความรู้ ให้การศึกษา และให้โอกาสแล้ว โรงเรียนยังทําหน้าที่เสมือน “เครื่องมือในการควบคุมของรัฐ” ด้วย โดยผ่านเนื้อหาของแบบเรียน ตํารา กฏระเบียบ พื้นที่ สถาปัตยกรรม เครื่องแบบ กฏระเบียบ หรือแม้กระทั่งทรงผม หรือจะเรียกได้ว่ารัฐใช้โรงเรียนในการ "สถาปนาอํานาจนําทางวัฒนธรรม” เพ่ือขัดเกลา ให้ประชาชนของรัฐมีความ “เชื่อง” ต่อผู้มีอํานาจในรัฐหรือประเทศนั้นๆ

ในโอกาสที่ประเทศไทยมีความเปลี่ยนแปลงในเรื่องการศึกษาที่น่าสนใจในช่วงต้นปี 2556 ทั้งเรื่องทรงผมนักเรียน เครื่องแบบนักเรียน และการลดการให้การบ้านนักเรียน The Reading Room จึงชวนสองนักวิชาการ อ.ชาตรี ประกิตนนทการ (คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร) และ อ.ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ (คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎลําปาง) มาร่วมสนทนาเรื่องความสัมพันธ์ของระบบการศึกษาไทยกับอํานาจรัฐและการครอบงำวัฒนธรรม 

อ.ชาตรี ประกิตนนทการ จะร่วมอธิบายความเปลี่ยนแปลงของ “พื้นที่” โรงเรียนในสังคมไทยจากอดีตมาสู่ยุคสมัยใหม่ อธิบาย “พื้นที่” ของโรงเรียนในฐานะเครื่องมือในการปลูกฝัง มาตรฐาน ระเบียบวินัย และอุดมการณ์ทางสังคม ให้กับนักเรียน ตลอดจนอธิบายวิธีในการออกแบบ “พื้นที่” ภายในโรงเรียนเพื่อรองรับเป้าหมายดังกล่าว

อ.ภิญญพันธุ์ พจนะลาวัณย์ จะมาพูดคุยเรื่องการ ใช้ “พื้นที่” นอกโรงเรียนที่มีความเกี่ยวเนื่องกับระบบการศึกษา ความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่สาธารณะ การควบคุมทางร่างกาย และอำนาจรัฐ โดยเฉพาะตั้งแต่สมัยจอมพลสฤษดิ์เป็นต้นมา ที่เป็น "ต้นตอ" ของการสร้าง mentality คนชั้นกลางในยุคปัจจุบัน

ร่วมพูดคุยแลกเปลี่ยนกันได้ในวันเสาร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา 16:00น. เป็นต้นไป ดําเนินการเสวนาโดย พิเชฐ ยิ่งเกียรติคุณ จาก Siam Intelligence Unit ที่ The Reading Room สีลม 19