นพพร ชูเกียรติศิริชัย

"หนังมันก็ดีนะพี่ แต่เราว่าพงษ์พัฒน์ (วชิรบรรจง) คงไม่ได้คิดอะไรซับซ้อนอย่างที่พี่คิดหรอก"

"ทำไมล่ะ...ทำไมเราจึงเชื่อว่าคนอย่างพงษ์พัฒน์ ไม่มีปัญญาพอที่จะเข้าใจประเด็นเรื่องเพศ (Gender) ได้ลึกซึ้งเทียบเท่า เจ้ย อภิชาติพงศ์ (วีระเศรษฐกุล)"

บทสนทนาระหว่างข้าพเจ้ากับรุ่นน้องนักศึกษาจบลงด้วยคำตอบที่ว่า

"ไม่รู้สิ" ???

นั่นสิ...ทำไมเราจึงเชื่อว่ามนุษย์คนหนึ่ง หรือหลายคน เป็นในสิ่งที่เราเชื่อ

"เราแน่ใจได้อย่างไรว่าเราเป็นในสิ่งที่เราเป็น หรือเป็นในสิ่งที่เราอยากเป็น หรือเป็นสิ่งที่คนอื่นอยากให้เราเป็น" (บางตอนจากภาพยนตร์เรื่อง ME Myself ขอให้รักจงเจริญ)

การที่เด็กคนหนึ่งถือกำเนิดขึ้นมาโดยมี 'จู๋' เป็นคู่ชีวิต คุณคิดว่าเราควรนิยาม 'เพศ' ให้ 'เด็กที่มีจู๋' คนนั้นว่าอย่างไร

แล้วหาก 'เด็กที่มีจู๋' คนเดิม ถูกเลี้ยงดูภายใต้กลุ่มคนที่เคยมีจู๋ และชื่นชอบการแต่งหน้าทาปาก นุ่งกระโปรง สวมเสื้อสายเดี่ยว คุณคิดว่าเด็กที่มีจู๋คนนั้นจะเลือก 'เพศ' ให้ตนเองอย่างไร

แล้วหากเด็กคนเดียวกันเติบโตเป็น 'ผู้ใหญ่ที่มีจู๋' แต่เลือกที่จะไม่แต่งหน้าทาปาก นิยมไว้หนวดไว้เครา ชอบสวมเสื้อยืดกางเกงยีนส์ คุณคิดว่าเราควรนิยาม 'เพศ' ให้ 'ผู้ใหญ่ที่มีจู๋' คนนั้นว่าอย่างไร

แล้วถ้าหาก 'ผู้ใหญ่ที่มีจู๋' คนนั้นชื่นชอบ 'สีชมพู' หลงใหล 'การทำอาหาร' ปฏิเสธเรื่อง 'งานช่าง' 'รัก' และ 'มีเพศสัมพันธ์' กับ 'ผู้ใหญ่ที่มีจู๋' อีกคนหนึ่ง คุณคิดว่าเราควรนิยาม 'เพศ' ให้ 'ผู้ใหญ่ที่มีจู๋' คนนั้นว่าอย่างไร

แล้วถ้าหากวันหนึ่ง 'ผู้ใหญที่มีจู๋' คนเดิม กลับลืมเเรื่องราวในอดีตของตนเอง แต่ไป 'รัก' และ 'มีเพศสัมพันธ์' กับ 'ผู้ใหญ่ที่มีจิ๋ม' คนหนึ่ง คุณคิดว่าเราควรนิยาม 'เพศ' ให้ 'ผู้ใหญ่ที่มีจู๋' คนนั้นว่าอย่างไร

แล้วเหตุใดคนที่ถูกนิยามว่าเป็น 'ผู้ชาย' จึงต้องถูกจับคู่ให้ 'รัก' หรือ 'มีเพศสัมพันธ์' กับ คนที่ถูกนิยามว่าเป็น 'ผู้หญิง' เท่านั้น

แล้วเหตุใดคนที่ถูกนิยามว่าเป็น 'กะเทย' จึงต้องถูกจับคู่ให้ 'รัก' หรือ 'มีเพศสัมพันธ์' กับคนที่ถูกนิยามว่าเป็น 'ผู้ชาย' หรือ 'เกย์' เท่านั้น

แล้วเหตุใดคนที่ถูกนิยามว่าเป็น 'ทอม' จึงต้องถูกจับคู่ให้ 'รัก' หรือ 'มีเพศสัมพันธ์' กับคนที่ถูกนิยามว่าเป็น 'ผู้หญิง' หรือ 'ดี้' เท่านั้น

แท้จริงแล้ว 'เพศ' และ 'ความรัก' มันเป็นเรื่องของ 'เธอ' กับ  'เขา' จริงๆ หรือทุกๆ สิ่ง เป็นนิยามจากใคร?

แล้ว 'เรา' ล่ะ 'เรา' เป็น 'เรา' จริงๆ หรือ? "เราแน่ใจได้อย่างไรว่าเราเป็นในสิ่งที่เราเป็น หรือเป็นในสิ่งที่เราอยากเป็น หรือเป็นสิ่งที่คนอื่นอยากให้เราเป็น"

คำถามที่คุณอาจหาคำตอบ (อีกแบบ) ได้จาก 'Me Myself ขอให้รักจงเจริญ' ภาพยนตร์จากฝีมือของผู้กำกับอย่าง อ๊อฟ พงษ์พัฒน์ วชิระบรรจง คนที่ใครหลายคนเชื่อว่า 'เขา' เป็น 'ผู้ชาย' ที่มิอาจเข้าใจความหมายทางสังคมได้ดีเท่ากับ เจ้ย อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล

แต่ 'ผม' 'ชอบ' งานชิ้นนี้ของ 'เขา' จริงๆ หวะ