กำนันธง ก็เป็นกำนันธรรมดาเหมือนกำนันทั่วๆ ไปในสังคมไทย คือเป็นที่เคารพนับหน้าถือตา เป็นผู้มีบารมีในชุมชน แต่ก็ไม่ถึงกับมีบารมีนอกรัฐธรรมนูญ

ในเวลานักการเมืองหาเสียงเพื่อการเลือกตั้งทั่วไป กำนันธงก็เหมือนกับกำนันทั่วๆ ไป คือเป็นหัวคะแนนให้กับนักการเมืองที่คอยช่วยเหลือเจือจาน หรือพอจะให้ตัวเองอ้างได้ว่า สนิทชิดเชื้อ

แต่เลือกตั้งปีนี้ กำนันธงคงไม่ได้ออกไปช่วยเรียกคะแนนให้นักการเมืองคนเดิม จะเกณฑ์คนไปช่วยกันฟังปราศรัยก็คงไม่ได้ แม้จะมีเงินค่ารถอยู่เต็มกระเป๋า เพราะไม่กี่วันมานี้ นายทหารท่านหนึ่งเดินมาชวนคุยเนิบๆ แล้วบอกว่า พื้นที่นี้เป็นพื้นที่กฎอัยการศึก จะระดมคนอะไร ก็อาจจะทำให้เกิดความไม่สมานฉันท์และไม่มั่นคงได้

กำนันธงก็เป็นกำนันธรรมดา ใจนักเลง แต่ก็ไม่โง่ ทั้งยังฉลาดพอว่า นี่หมายถึงอะไร

กำนันเป็นคนดีเข้าเกณฑ์ที่ท่าน ผบ.ทบ. บอก ว่าจะไม่เดือดร้อนจากกฎอัยการศึก แต่กำนันธงก็ช่วยนักการเมืองคนเดิมไม่ได้ มีแต่ต้องคอยดูให้หัวคะแนนของนักการเมืองคู่แข่งเกณฑ์ชาวบ้านไปร่วมฟังปราศรัย...ก็เท่านั้น

0 0 0

เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นได้เป็นการทั่วไป ในการเลือกตั้งที่จะมาถึง และเรื่องแบบนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวกับการเป็นคนดีที่จะเดือดร้อนหรือไม่จากกฎอัยการศึกที่มีผลบังคับใช้อยู่ครึ่งประเทศอยู่ในขณะนี้

ไม่น่าเชื่อว่า ผู้บัญชาการทหารบก จะได้ให้เหตุผลที่ไม่ยกเลิกกฎอัยการศึกว่า "คนดีไม่เดือดร้อน" เพราะนี่คือเหตุผลเดียวกับที่ผู้นำเผด็จการทหารทุกยุคทุกสมัยนิยมใช้เสมอมา ขณะที่จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ใช้อำนาจตามประกาศคณะปฏิวัติยิงเป้าคนโดยไม่ต้องให้ศาลพิพากษา เหตุผลนี้ก็คงมีการหยิบมาใช้ ตอนที่คุณทักษิณ ชินวัตร มีนโยบายปราบปรามยาเสพติดและเกิดการฆ่าตัดตอนกันเต็มบ้านเต็มเมือง คนดีก็ไม่เดือดร้อน

ที่ผ่านมา การประกาศใช้กฎอัยการศึก แม้จะไม่เห็นด้วยและควรค่าแก่การประนาม แต่ก็เป็นเรื่องเข้าใจได้ กระทั่งบัดนี้ ที่ร่างรัฐธรรมนูญได้ผ่านการลงประชามติภายใต้กฎอัยการศึกจนประกาศใช้เป็นรัฐธรรมนูญที่คุยโวว่าเป็นรัฐธรรมนูญที่ส่งเสริมสิทธิเสรีภาพ กฎอัยการศึกก็ยังไม่ถูกยกเลิก คณะสนับสนุนคณะรัฐประหารที่ชูธงสิทธิเสรีภาพเพื่อชวนให้คนเห็นชอบรัฐธรรมนูญ ก็ไม่ได้ออกมารณรงค์หรือกดดันให้ยกเลิกกฎอัยการศึก และยินยอมให้ประเทศเสมือนตกอยู่ในภาวะสงครามอยู่ครึ่งประเทศ เสมือนอยู่ในภาวะสมมติว่า "ไม่มั่นคง" อยู่ 35 จังหวัด ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นพื้นที่ที่ยังคงนิยมพรรคการเมืองฝ่ายตรงข้ามกับคณะรัฐประหารแทบทั้งสิ้น

เรามาซื่อๆ กับตัวเอง และตรงไปตรงมากับตัวเองกันเถิดว่า ความมั่นคงฯ ที่คณะรัฐประหารและรัฐบาลหมายถึงคือความมั่นคงของตัวคณะผู้ยึดอำนาจและขบวนการสนับสนุนทั้งหลาย อันมีพื้นฐานมาจากความกลัวและความขลาดเป็นการส่วนตัว แม้จะต้องแลกกับความเป็นธรรมในการแข่งขันเลือกตั้ง ชื่อเสียงโดยรวมของประเทศ และแม้จะต้องแลกกับการยอมรับของคนร่วมของสังคมและประเทศอย่างยินยอมพร้อมใจ อันเป็นจุดเริ่มต้นของการสมานฉันท์

และนี่คือข้อเรียกร้อง

เราขอเรียกร้องให้คณะผู้ยึดอำนาจ (และยังไม่ยอมคืนอำนาจนั้นจนกระทั่งบัดนี้) ยอมให้มีการเลือกตั้งที่เป็นธรรม ด้วยการยกเลิกกฎอัยการศึก

เพราะการเลือกตั้งที่เป็นธรรมและโดยเคารพเจตจำนงเสรีของประชาชน คือสิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐาน เป็นสิทธิเสรีภาพทางการเมืองต้นทางของสิทธิเสรีภาพทั้งมวล และเป็นต้นทางของการกำหนดนโยบายเพื่อกำหนดชะตาชีวิตของประชาชนเอง

เพราะเรา "ประชาชนไทยทุกคน" คือเจ้าของประเทศ ไม่ยกเว้นว่าเขาจะเป็นอีสาน คนจน คนโง่ คนรักทักษิณ หรือคนเกลียดทักษิณ แต่แน่นอนไม่ใช่คณะทหารและผู้สนับสนุนไม่กี่คน

โปรดฟัง (คนอื่นบ้าง) อีกครั้งหนึ่ง การไม่ยอมยกเลิกกฎอัยการศึก คือเจตนาทำให้การเลือกตั้งไม่ธรรม

เพราะมีแต่การเลือกตั้งที่ไม่เป็นธรรมเท่านั้นที่จะเป็นหลักประกันการสืบทอดอำนาจของคณะรัฐประหาร

มีแต่การเลือกตั้งที่ไม่เป็นธรรมเท่านั้นที่เป็นหลักประกันความมั่นคงของคณะรัฐประหาร

และแน่นอนว่า ความมั่นคงของท่าน ย่อมไม่ได้เกี่ยวกับความมั่นคงของบ้านเมืองเลย กลับจะทำให้เกิดปัญหาแบ่งฝักฝ่ายไม่รู้จบ

ขณะที่การเลือกตั้งที่เป็นธรรมเท่านั้น จึงจะทำให้เกิดการยินยอมพร้อมใจ และทำให้คนร่วมสังคมกลับมาอยู่ร่วมกันใต้กติกาการเมืองที่ยอมรับและเคารพซึ่งกันและกัน และนั่นต่างหากคือความมั่นคงของชาติ