อ.สุลักษณ์ ศิวรักษ์ ผู้เขียนหนังสือ "ค่อนศตวรรษประชาธิปไตยไทย ที่เต็มไปด้วยขวากหนาม" จะยื่นฟ้อง พลตำรวจตรี สมบัติ ศุภชีวะ ในฐานะเจ้าพนักงานการพิมพ์สำหรับกรุงเทพมหานคร เป็นผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 และพลเอก สุรยุทธ จุลานนท์ ในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย เป็นผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ในวันที่ 16 ม.ค. นี้ เวลา 15.00 น.

ทั้งนี้ เพื่อเพิกถอนคำสั่งของพลตำรวจตรีสมบัติ ศุภชีวะ ที่มีคำสั่งห้ามขายหรือจ่ายแจก และยึดหนังสือ "ค่อนศตวรรษประชาธิปไตยไทย ที่เต็มไปด้วยขวากหนาม" ที่ตีพิมพ์เผยแพร่ตั้งแต่เดือนเมษายน 2550

โดยเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2550 พลตำรวจตรีสมบัติ ศุภชีวะ ผู้บังคับการ กองบังคับการอำนวยการ กองบัญชาการตำรวจสันติบาล ในฐานะเจ้าพนักงานการพิมพ์สำหรับกรุงเทพมหานคร ได้มีคำสั่งที่ 5/2550 เรื่องห้ามการขายหรือจ่ายแจกและให้ยึดสิ่งพิมพ์ คือหนังสือชื่อ "ค่อนศตวรรษประชาธิปไตยไทย ที่เต็มไปด้วยขวากหนาม" ที่เขียนโดยอ. สุลักษณ์ ศิวรักษ์ หรือ ส.ศิวรักษ์ ซึ่งเขียนวิพากษ์วิจารณ์ประชาธิปไตยไทยที่ล้มลุกคลุกคลานมาตลอด 80 ปี หนังสือดังกล่าวจัดพิมพ์และเผยแพร่โดยสำนักพิมพ์ศึกษิตสยาม โดยเจ้าหน้าที่ให้เหตุผลเพียงสั้นๆ ว่า หนังสือดังกล่าว ได้ลงโฆษณาข้อความอันอาจขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน พร้อมทั้งได้ยึดหนังสือดังกล่าวไปเป็นจำนวนมาก

อ.สุลักษณ์ ได้อุทธรณ์คำสั่งของสันติบาลไปยัง พลเอกสุรยุทธ จุลานนท์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ตั้งแต่วันที่ 8 ตุลาคม 2550 จนถึงเวลานี้ก็ล่วงเลยมากว่า 90 วันแล้ว แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบแต่อย่างใด ดังนั้นอ.สุลักษณ์ จึงยื่นฟ้องต่อศาลปกครอง เพื่อขอให้ศาลมีคำพิพากษาเพิกถอนคำสั่ง และให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหาย จำนวน 1,094,000บาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 7.50 ต่อปี นับแต่วันฟ้องเป็นต้นไป

อ.สุลักษณ์ระบุไว้ในคำฟ้องว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจสันติบาลได้ออกคำสั่งยึดหนังสือ "ค่อนศตวรรษประชาธิปไตยไทย ที่เต็มไปด้วยขวากหนาม" โดยไม่ชอบธรรมและไม่ชอบด้วยกฎหมาย โดยไม่แจ้งแสดงเหตุผลและข้อเท็จจริงใดๆ เลยว่ามีข้อความใดในหนังสือหนาขนาด 272 หน้าดังกล่าว ขัดต่อความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชนอย่างไร ทั้งไม่ให้โอกาสแก่ อาจารย์ ส. สิวรักษ์ ได้ชี้แจงก่อนจะออกคำสั่งด้วย

การอ้างอำนาจตามพระราชบัญญัติการพิมพ์ พ.ศ. 2484 มาตรา 9 โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจสันติบาลเพื่อห้ามขาย จ่ายแจก และยึด หนังสือ "ค่อนศตวรรษประชาธิปไตยไทย ที่เต็มไปด้วยขวากหนาม" เป็นการอ้างและใช้อำนาจกฎหมายที่ล้าหลัง ที่ลิดรอนสิทธิเสรีภาพของประชาชน ในการแสดงความคิดเห็น การพูด การเขียน การพิมพ์และการโฆษณา ซึ่งเป็นหลักสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานของสังคมประชาธิปไตย และขัดต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 มาตรา 45 อ.สุลักษณ์จึงขอให้ศาลปกครองกลางส่งเรื่องให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัย ในประเด็นดังกล่าว

.........................