'ประชาไท' ขอไว้อาลัยแด่ทุกความสูญเสีย
และขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อครอบครัวผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ

0 0 0

ความสูญเสียที่เกิดขึ้นอีกครั้งบนนถนนราชดำเนิน สุดเศร้าเกินบรรยาย ไม่ใช่เพียงเพราะชีวิตคนเสื้อแดงและทหารที่ต้องล้มตาย ครอบครัวกี่มากน้อยที่ต้องล่มสลายเท่านั้น แต่ยังเพราะมันเป็นเหตุการณ์ที่เรารู้ว่ามีโอกาสที่จะต้องเกิด ทว่าเรากลับหลีกเลี่ยงมันไม่ได้

ยังมีอะไรต้องพูดกันอีกหรือ นอกจากต้องหันกลับพูดกับสามัญสำนึกของตนเอง

รัฐบาลต้องลาออก ในวาทะที่นายกฯ ขอให้ไม่ต้องโทษกัน อย่างน้อยรัฐบาลต้องแสดงความรับผิดชอบ รัฐบาลพึงต้องยอมรับว่า เป็นรัฐบาลพลเรือนแรกในประวัติศาสตร์ที่ทำให้ประชาชนต้องล้มตายจากการชุมนุม ไม่มีการสอบสวนใดๆ ที่บริสุทธิ์ยุติธรรมเพียงพอให้ทุกฝ่ายยอมรับหากรัฐบาลซึ่งเป็นคู่กรณียังคงอยู่ในอำนาจ

ต้องยกเลิก พ.ร.ก.ฉุกเฉิน และ พ.ร.บ.ความมั่นคงฯ โดยทันที สังคมไทยต้องไม่ยอมรับผลการสอบสวนใดๆ ที่อยู่ภายใต้บรรยากาศของกฎหมายอันเป็นสถาปัตยกรรมของความรุนแรงสองฉบับนี้ เพราะไม่มีทางที่สังคมจะเข้าสู่กระบวนการยุติธรรมอย่างโปร่งใส หากยังคงบังคับประชาชนให้พูด คิด เขียน โดยอ้างกฎหมาย ปล่อยสื่อทุกฝ่ายได้ทำงานอย่างเสรี และให้มันได้กำกับโดยมนุษยธรรมของตนเอง

การยังคงปิดกั้นสื่อ และกำกับผู้คนให้คิดให้พูดภายใต้กฎหมายเหล่านี้แสดงถึงเจตนาที่ต้องการบิดเบือนข้อมูลข่าวสาร ซึ่งย่อมลงเอยด้วยผลคือ คนถืออาวุธนั้นปฏิบัติการอย่างสันติ ประชาชนคือผู้ใช้ความรุนแรง และทุกคำแถลงของโฆษกของรัฐทุกองคาพยพ มีค่าอย่างมากเท่ากับการใส่ร้ายป้ายสี

รัฐบาลต้องปลดผู้นำเหล่าทัพที่รับผิดชอบการปราบปรามประชาชน ทหารต้องกลับกรมกองชั่วนิรันดร์ เลิกยุ่งในกิจการที่มิใช่ของตนเอง

องค์กรธุรกิจ นักวิชาการ องค์กรพัฒนาเอกชน สื่อสารมวลชน คอลัมนิสต์ ที่ยุยงส่งเสริมให้รัฐบาลของตนใช้มาตรการเด็ดขาด ต้องออกมาขอโทษ และถูกบันทึกไว้ในฐานะเป็น ‘สมัคร จำลอง และดาวสยาม ณ พ.ศ.2553’

นี่คือการเยียวยาขั้นต่ำที่สุด 

เราเห็น เราบันทึก เราตระหนักว่า 
หลังงานศพจบลง เมื่อน้ำตาเหือดซึมเข้าสู่แก่นกลางของหัวใจ การเคลื่อนไหวรอบใหม่จะบังเกิด 
และมันไม่ใช่แค่การต่อสู้ หากแต่คือ ‘สงคราม’ 
เราจะต้องไม่ให้ สถานการณ์ความสูญเสียที่เรารู้ว่ามีโอกาสที่จะเกิด ได้เกิดขึ้นอีก

11 เมษายน 2553