จดหมายฉบับนี้เขียนเพื่อบอกกล่าวถึงความฝันของตนเอง ในฐานะประชาชนคนหนึ่งต่อผู้สมัครรับเลือกตั้งของพรรคเพื่อไทย โดยที่ฉันต้องคำนึงถึงจุดยืนอยู่ข้างประชาชนคนส่วนใหญ่ด้วย ฉันอยากจะเชียร์ให้ประเทศไทยมีนายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกในประวัติศาสตร์ แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือ ไม่อยากให้พรรคประชาธิปัตย์กลับมามีอำนาจบริหารอีก และฉวยโอกาสฟอกตัวเอง ความฝันของฉันนั้นมีมากมายที่เกี่ยวข้องกับการสร้างความเป็นธรรมในสังคม เพราะฉันเห็นว่า ในบ้านเรา คนส่วนน้อยมักลิดรอนเอาทรัพยากรและสิ่งที่มีคุณค่าไปจากคนส่วนใหญ่ ทั้งๆ คนต่างก็ทำงานกันอย่างเหน็ดเหนื่อย หลายคนในชนบท “ดิ้นจนเกล็ดแห้ง” (ปากคำของชาวบ้านจังหวัดสุพรรณบุรี) ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อออกไปทำนาและรับจ้างเสริม แต่ไม่ได้รับค่าตอบแทนที่คุ้มค่า ไฉนคนกรุง คนมีตังค์พอเห็นชาวบ้านนิยมชมชอบนโยบายประชานิยม ก็พากันกล่าวหาพวกเขาว่า ชอบพึ่งพิง แบมือขอจากรัฐ ทั้งๆ ที่พวกเขาทำงาน เสียภาษี แม้จะน้อยนิด แต่ถือว่าได้ทำหน้าที่ของพลเมืองเต็มขั้น และเป็นพลเมืองที่กำลังเห็นความสำคัญของการเลือกตั้งมากกว่าที่จะเบื่อหน่ายมัน อย่างที่สื่อมวลชนรับใช้เผด็จการทึกทักเอาเองเสมอมา การเลือกตั้งแห่งยุคสมัยนี้ไม่ใช่ “สายเข็มขัด” รัดกางเกงที่จะมีหรือไม่มีก็ได้ ความฝันเล็กๆ ของฉันที่อยากให้ว่าที่นายกรัฐมนตรีหญิงช่วยทำให้เป็นจริง คือ ยกระดับคุณภาพมาตรฐานของนโยบายประชานิยม เช่น นโยบายเพิ่มค่าจ้างแก่คนรายได้น้อยมากๆ วันละ 400 บาทไปเลย เพราะพวกเขาลำบากกับรายได้และสวัสดิการต่ำมานานแล้ว แทบไม่คุ้มกับการทำงานที่เสี่ยงภัย สัมผัสกับสารเคมีและอันตรายจากเครื่องจักรขนาดใหญ่ จึงต้องเลือกทำโอทีให้ได้เงินเยอะๆ ฉะนั้นการเพิ่มค่าจ้างเป็นทางหนึ่งที่ช่วยให้มีการกระจายรายได้อย่างทั่วถึง ลดช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจน นายกฯ พอจะเป็นตาชั่งที่เป็นธรรมในเรื่องนี้ได้หรือไม่ รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งของประชาชนก็ต้องทำตามความต้องการของประชาชน ใครที่แบะท่า ขัดขวางประชานิยมก็ปล่อยให้เป็นเสียงนกเสียงอีกาไปก่อนเถอะค่ะ เพราะคนเต็มแผ่นดิน เขาต้องการค่าจ้างเพิ่ม พวกที่มีทั้งเงิน ทั้งเส้น ทั้งมือยาวกว่า หัดยอมเสียประโยชน์บ้าง และก็น่าจะคุ้ม เพื่อให้คนส่วนมากอยู่อย่างมีศักดิ์ศรี ซึ่งจะส่งผลให้สังคมโดยรวมเข้มแข็งขึ้น ฉันอยากเห็นรัฐที่โฆษณาตัวเองว่าจะบำบัดทุกข์ บำรุงสุขให้ประชาชน ทำตามที่ตัวเองโฆษณา ไม่ใช่ทำแบบขอไปที และฝากบอกไปยังผู้แทนราษฎรในพรรคของท่านด้วยให้ทำหน้าที่ตรากฎหมายให้เป็นธรรม ที่แล้วมา ส.ส.สักแต่รีบออกกฎหมายโดยไม่ฟังประชาชน ออกกฎหมายละเมิดคนตัวเล็กๆ อย่าง พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ฯ พ.ร.บ.ความมั่นคงฯ และยังมีกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ กฎอัยการศึกบังคับใช้กับประชาชนที่ไม่เคยคิดจะเป็นศัตรูผู้ที่มีอำนาจรัฐ เพียงแค่ออกมาเรียกร้องความเป็นธรรม จะไปเอาเงินที่ไหนมาซื้ออาวุธสงครามมาสู้กับกองทัพได้ มีแต่คนจนๆ ตีนหนาหน้าบางกันทั้งนั้น เรื่องเร่งด่วนที่ต้องทำหลังเลือกตั้งคือ คืนความเป็นธรรมแก่ผู้ชุมนุมเรียกร้องประชาธิปไตยจำนวนเกือบร้อยศพ บาดเจ็บสองพัน ติดตะรางกว่าสี่ร้อยคน และครอบครัวของพวกเขาเหล่านี้ ด้วยการชดเชย และนำอาชญากรทางการเมืองมาลงโทษตามกระบวนการยุติธรรมมาตรฐานเดียว สร้างบรรยากาศแห่งเสรีภาพ หยุดการเซ็นเซอร์สื่อ ไม่รู้ว่าจดหมายน้อยฉบับนี้จะถึงมือว่าที่นายกฯ หญิงหรือเปล่า ยังไงก็ช่วยเตรียมกล่องรับจดหมายเฉพาะกิจในช่วงนี้เอาไว้ก็ดี เผื่อว่าจะมีใครอื่นอยากเขียนจดหมายน้อยแบบนี้ สื่อสารไปถึงผู้นำข้างบนบ้าง ขอให้ท่านรอดพ้นจากอำนาจป่าเถื่อนของเสือ หิงส์ เสี้ย กระทิง แรด และขอให้ได้รับชัยชนะอย่างท่วมท้น สมกับการออกมาต่อต้านเผด็จการรัฐประหาร เผด็จการอำมาตย์มาตลอด 5 ปี พจนา วลัย ผู้มีสิทธิเลือกตั้งในกรุงเทพฯ 16 มิถุนายน 2554