ช่วงนี้หลิ่มหลีติดละครช่องสามค่ะ ทุกวันจันทร์กับอังคาร เรื่องทาสรัก เป็นเรื่องเกี่ยวกับเจ้าหญิงเมืองเชียงน้อยซึ่งเป็นเมืองประเทศราชของสยามที่กำลังมีปัญหาที่ เจ้าอาอยากจะยึดบัลลังค์ไว้เป็นของตัวเอง ในขณะที่รัชทายาทชายที่แท้จริงหายสาบสูญแต่ยังเด็กเมื่อตอนลี้ภัยหลบมาเมืองสยาม เจ้าหญิงผู้ไม่เคยทำอะไรให้กับประเทศชาติตัวเองเลยในชีวิต วันๆเอาแต่อาบน้ำอบผิวด้วยดอกไม้นานาพันธ์ จนกลิ่นดอกหลายดอกติดตัว ไปที่ไหนก็มีกลิ่นดอกหลายดอก เจ้าหญิงก็เกิดจิตอันเข้มแข็งที่จะปกป้องบัลลังค์ของพ่อและพี่ให้พ้นเงื้อมมือของเจ้าอา จึงตัดสินใจหนีจากเมืองเชียงน้อย ไปตกระกำลำบากในการหารัชทายาทเจ้าพี่ที่หายในเมืองสยาม ออกพเนจรลำบากตรากตรำไป ท่องเที่ยวไป เล่นน้ำเล่นดอกไม้ไป ดูขัดหูขัดสิ้นดี แต่ไม่เป็นไร เจ้าหญิงสวยน่ารักไร้เดียงสา มันทำให้หลิ่มหลีทำใจได้ เพราะคนน่ารักทำอะไรก็ไม่ผิด ดูดีไปหมด หลิ่มหลีก็คล้ายๆแบบนั้นค่า จริงไหมคะ จริงไหมคะ สลับฉากมาที่เมืองสยาม บ้านเจ้าคุณหมอหลวง นางทาสจองหองหยาบคาย ผู้มีไหวพริบและทะเยอทะยานอยากจะหลุดพ้นจากความเป็นทาส หลงระเริงลืมตัวคิดว่าตนเองนั้น ฉลาด เรียนรู้การผสมยาได้เก่ง แล้วเกิดไปรู้ทันเจ้าคุณหมอหลวงว่า เจ้านายของตนเองนั้น เลี้ยงทาสไว้เพื่อเป็นหนูทดลองยา แล้วก็ดันเก็บอาการรูัทันของตัวเองไม่อยู่ เจ้าคุณหมอหลวงก็เอาตัวนางทาสผู้นี้ไปขายให้ซ่องโสเภณี ของคุณพระเชื้อสายจีน แต่นางทาสก็หนีหลบไปก่อน เหล่าผู้คุมทาสจากซ่องจึงต้องออกตามหานางทาสคนนี้กลับมาให้ได้ เรื่องของเรื่องก็คือ เจ้าหญิงเป็นเป้าหมายการลอบสังหาร เลยให้นางทาสผู้นี้ปลอมเป็นเจ้าหญิงไปอยู่ที่วังของหม่อมเจ้าแห่งสยามซึ่งเป็นพระคู่หมั้นของเจ้าหญิง จนทำให้ผู้คุมทาสจับผิดตัว ดันไปจับเจ้าหญิงซุกซนที่เปลี่ยนเสื้อผ้าไปใส่ชุดนางทาสไปเป็นโคมเขียวที่ซ่อง หลังจากนั้น ก็มีเหตุผลมากมายที่ทำให้เจ้าหญิงยังไม่ยอมออกจากซ่อง ส่วนนางทาสก็ใฝ่สูงหลงรักหม่อมเจ้าอยากได้เป็นหม่อม อุเหม่ ทำไมเป็นเช่นนี้ไปได้ เรื่องของเรื่องคือ เจ้าหญิงผู้เลอโฉมกลายไปเป็นนางโคมเขียว ส่วนนางทาสชั้นต่ำก็กลายมาเป็นเจ้าหญิง หลิ่มหลีขอตบมือชมคนคิดจริงๆเลย คิดพล็อตได้เก่งมากๆๆๆๆ มันเป็นการสร้างจินตนาการชั้นสูงทีเดียว มันทำให้คนอย่างหลิ่มหลีมีฝันที่อาจจะเป็นอย่างในละครได้ ผู้หญิงชนชั้นไพร่อย่างหลิ่มหลีที่ไม่มีโอกาสได้เป็นไฮโซ ก็อาจจะจับผลัดจับพลูได้เป็นเจ้าหญิง ถึงจะแค่ชั่วครู่ ได้เป็นแค่ตัวปลอม ไม่ได้เจ้าชายมาเป็นคู่ผัว แต่ก็ได้องครักษ์ซึ่งเป็นชนชั้นกลางค่อนไปทางสูง โอ้ย แค่นี้ก็ดีถม ผู้ชายเองเวลาไปเที่ยวซ่องหรืออาบอบนวด ก็อาจจะจับผลัดจับพลูได้เจอเจ้าหญิง ที่จำเป็นต้องมาเป็นหญิงบำเรอชายชั่วครู่ เธอทำเพราะความจำเป็น เพราะต้องการหาเจ้าพี่ของเธอซึ่งเบาะแสนั้นอยู่ในซอง แต่ไม่ต้องห่วงหรอก เธอยังบริสุทธิ์อยู่ ถึงแม้เรื่องราวมันจะไม่ค่อยเป็นความจริงนัก เช่น ผู้ชายที่มาเสพความสำราญกับนางโคมเขียว ก็มักจะไม่คิดอะไรมาก ขอให้สุขสมก็พอแล้ว เจ้าหญิงโคมเขียวผู้อยากอยู่ในซ่องแต่ไม่อยากเสียตัวก็ได้ยาวิเศษจากเพื่อนร่วมซ่องให้เอามาป้ายลูกค้า ลูกค้าก็จะสลบไสลไป ตื่นมาอีกที ก็มีความสุขเรียบร้อยเพราะความกระสันนั้นสิ้นสุดแล้ว ได้ไง ....มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ในเมื่อการมีเพศสัมพันธ์ มันไม่ได้แค่เป็นการให้ฝ่ายชายเท่านั้นที่มีความสุข ความสุขจริงๆมันคือการมันส์ด้วยกัน ไหนจะต้องมีรูดเสา ไหนจะต้องมีเล้าโลมพลิกแพลงท่าพิศดาร ถ้าไอ้ยาชนิดนี้มีจริง หลิ่มหลีก็ไม่มีวันใช้มันเด็ดขาด วุ้ย ....บ้าหรอ ..ถึงหลิ่มหลีจะไม่ใช่เจ้าหญิงโคมเขียว หลิ่มหลีก็อยากมันส์นะคะ นะคะ หลายต่อหลายฉากที่หลิ่มหลีดูละครจ้องมองเจ้าหญิงโคมเขียว เวลาเจ้าหญิงโคมเขียวมองหม่อมเจ้าพระคู่หมั้น(ที่ไม่ได้รู้ว่านางโคมเขียวที่ตัวเองมานอนด้วยเป็นพระคู่หมั้น) มันมีสายตาของ..ความกระสับกระส่าย อยากได้ใคร่รู้ ห่วงหาอาลัย อยากลองอยากรู้ อะน่า ผู้หญิงด้วยกัน มองตากันแว่บเดียวก็รู้ หึหึ ส่วนนางทาสนั้น เห็นแล้วหลิ่มหลีก็เหนื้อยเหนื่อยแทน เพราะตลอดทั้งเรื่อง ก็เอาแต่เรียกร้องตะโกนกู่ก้องแต่ความเป็นธรรม ความเท่าเทียมกัน การเอาชนะ การได้มาซึ่งความยุติธรรม พยายามจะขัดสีฉวีวรรณยังไง ก็ไม่มีวันสำเร็จ ทาสไพร่ก็จงเป็นทาสไพร่ไปเถอะ แหกปากอยู่ได้ ต่อให้ทำดี ต่อให้ฉลาด มีวิชาความรู้เยี่ยงหมอคนหนึ่ง มันก็ต้องเจียมกันบ้างอะไรบ้าง ซึ่งทำให้หลิ่มหลีรู้ว่า สังคมไทยไม่ว่ายุคไหนต่อยุคไหน ถ้าเราจะอยู่ให้รอด ก็ต้องทำตัวให้เจี๋ยมเจี้ยมไว้ก่อน ไม่งั้นก็โดนโขกสับกันน่าดู แต่ละครก็คือละคร คู่ใครก็คู่มัน เจ้าหญิงก็ต้องคู่กับเจ้าชาย (ถึงจะแอบไปรับจ๊อบโคมเขียวอยู่ชั่วขณะ ก็ไม่เป็นไร ไม่น่ารังเกียจ ถือว่า ขยันทำมาหากิน) ส่วนชาติไพร่กับนางทาสก็ได้คู่กัน (อย่างน้อยองครักษ์ก็รู้จักเจียมตัว เลือกหญิงที่เหมาะสมกับตัวเอง) ยังไงเจ้าหญิงโคมเขียวก็ดีที่สุด สวย หอม งาม ทั้งร่างกายและจิตใจ ละครเรื่องนี้เหมือนจะสอนให้รู้ว่า คนเราไม่ได้อยากจะเป็นนางโคมเขียว แต่มันมีเหตุจำเป็น เข้าใจกันบ้างนะคะ นะคะ มันเป็นอะไรที่ทำให้เหล่าสาวๆไทยที่ประกอบอาชีพขายประเวณีทั้งหลายได้รับรู้ เรียนรู้ว่า ถึงแม้หนูๆจะประกอบอาชีพที่เหมือนจะโดนดูถูกเหยียดหยามจากคนทั่วไป แต่ถ้าหนูขยัน เก็บเงินเก็บทองได้เยอะๆ แม่ผัวก็จะรักใคร่หนูเอง เหมือนแม่ผัวในเรื่องนี้ที่เห็นว่าหนูมีบ่อทองบ่อพลอย ต่อให้หนูไปทำงานที่ซ่องมา แม่ผัวก็ไม่ได้รังเกียจรังงอนอะไร พ่อผัวเองก็คงจะเอ็นดู วันไหนหนูมีปาร์ตี้เพื่อนๆที่ทำงานหนูก็คงจะมาสนุกสนานให้ป๋าได้ชื่นใจ ละครเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อชายใดติดต้องใจหญิงโคมเขียวแล้ว เสียเท่าไรไม่ว่า ขอให้ได้เป็นพอ ครั้นเสียหน้าแค่ไหนก็ยอมทน เพื่อรักแท้รักมันส์ ถึงแม้เจ้าหญิงจะรับจ๊อบเป็นนางโคมเขียว แต่เธอจะพูดอะไร ชายก็จะเชื่อว่า เธอนั้น จำเป๋น จำเป็น ละครเรื่องนี้เหมือนจะสอนให้รู้ว่า ถ้าเขาจะปั้นดินให้เป็นดาว เขาก็ทำได้ เขาก็จะทำให้ดู นางทาสได้ทดลองมาเป็นเจ้าหญิง เพราะองค์รักษ์กับนางกำนัลคนสนิทช่วยกันทำเนียน แต่ตลอดเวลาบ่มสอนไปก็กดขี่ให้เจียมตัวไว้ว่า หล่อนนั้นเป็นใคร อย่ามาคิดฝันเฟื่อง อย่ามาเผยอหน้าใฝ่สูง ต่อให้ปั้นดินเป็นดาว แต่ครั้นจะกระทีบดาวกลับไปเป็นดินก็ไม่ได้ยากเย็นอะไร กระซิกๆๆๆๆ มันทำให้หลิ่มหลีกลัวการไต่เต้าโดยเอาเต้าไต่ไปเป็นดาวไฮโซจังเลยค่ะ กระซิกๆๆๆๆ ตอนจบของละครเรื่องนี้ อุ้ยยยยยยย ไม่อยากสปอยเลย ..แต่แบบว่า หลิ่มหลีไปแอบอ่านหนังสือเฉลยละครที่ขายอยู่หง่ะค่ะ พอดีไปร้านทำผม เลยได้อ่าน เฮ้อ..ตอนจบหลิ่มหลีไม่เล่ารายละเอียดนะคะ แค่อยากบอกว่า ……. (ประชาไทเซ็นเซอร์ข้อความส่วนนี้สำหรับผู้อ่านที่ไม่ประสงค์รับรู้เกี่ยวกับตอนจบของละคร แต่ถ้าอยากอ่าน สามารถไฮไลท์ข้อความเพื่ออ่าน ขออภัยในความไม่สะดวก) ท้ายสุดหนังเรื่องนี้ก็ทำให้คนเห็นความรักสำคัญกว่าชาติบ้านเมือง เจ้าหญิงผู้ควรจะช่วยเหลือบ้านเมืองบ้างตามฐานันดรของตนเอง กลับเห็นความรักสำคัญกว่า ไปเป็นหม่อมของหม่อมเจ้าอยู่ที่วังน้ำเขียวเมืองสยามซะ แล้วก็ยกบ้านยกเมืองให้คนอื่นไปครอง ฮ่าๆๆๆๆ ขำค่ะ ขำ ... รักแท้สำคัญกว่ารักชาติบ้างเมืองและหน้าที่ บอกให้รู้ว่า ความสุขส่วนตัวสำคัญกว่าความอยู่รอดของส่วนรวม .. อ่ะน่า ละคร แม่หลิ่มหลี นี่แค่ละครย่ะ (หลิ่มหลีสอนตัวเอง) ส่วนนางทาสก็ไต่เต้าได้เพราะผัว ถ้าไม่ได้ผัวมียศฐาบรรดาศักดิ์ หรือไม่ได้ทำความดีความชอบเอาไว้บ้าง ที่ช่วยเหลือเจ้าหญิง ก็คงยังคงความเป็นทาสไว้ ที่ได้มาเป็นหมอหลวงกะเขาบ้างอะไรบ้าง ก็เป็นการตอบแทนความดีความชอบที่จงรักภักดี ถ้าไม่จงรักภักดี ก็ไม่รู้ว่าจะได้ตำแหน่งหมอหลวงไหม เพราะตลอดเรื่อง โดนกด โดยขี่จากนางกำนัลตลอด เป็นหลิ่มหลีก็หมดหวังไปแล้ว ... ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ มาคุยละครไทยให้ฟังบ้าง ...ขำๆ ละครเขาคงแค่อยากสอนใจว่า เจ้าหญิงโคมเขียว เป็นที่ยอมรับได้เพราะเธอนั้นเข้าซ่องไปเพราะความจำเป็น ไม่มีใครอยากทำอาชีพนี้หรอกค่ะ หลิ่มหลีเข้าใจแบบนี้ และอยากให้เห็นใจกันบ้าง เข้าใจกันบ้าง นะคะ นะคะ ได้โปรด