สัปดาห์นี้ ช่วงแรกตามติดและวิเคราะห์ข่าวสำคัญ 2 เรื่อง คือ ผลการเลือกตั้งพม่าซึ่งออกมาพลิกความคาดหมายของบรรดาผู้นำรัฐบาล เมื่อ กกต.พม่าประกาศผลอย่างเป็นทางการว่า พรรคเอ็นแอลดี หรือพรรคฝ่ายค้านพม่า ซึ่งนำโดยนางอองซาน ซูจี ชนะแบบถล่มทลาย ได้ สส. 43 จาก 45 ที่นั่ง และเจาะพื้นที่เมืองเนปิดอว์ได้ถึง 4 เขต พรรค USDP ของรัฐบาลพม่า และพรรค SNDP หรือพรรคเสือเผือกของไทใหญ่ได้ไปแค่คนละ 1 ที่นั่ง เรื่องนี้สร้างความหงุดหงิดรำคาญใจให้กับผู้นำพม่าพอสมควร

เรื่องที่สอง ตัวแทนสหภาพแห่งชาติกะเหรี่ยง หรือ KNU เข้าเจรจาสันติภาพกับรัฐบาลพม่า และยื่นข้อเสนอหยุดยิงต่อพลเอกเต็ง เส่ง ผู้นำพม่า ภายใต้ช่วงเวลาของการเจรจา กองทัพพม่ายังคงเสริมกำลังทหารเข้าไปในรัฐกะเหรี่ยงอย่างต่อเนื่อง ต้องจับตาดูว่าการเจรจาของ KNU รอบนี้จะนำไปสู่การถูกกลืนกลายจนไม่สามารถต่อรองเพื่อเรียกร้องเอกราชได้หรือไม่ และประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยแบบเดียวกับกองทัพเขมรแดงที่เคยเจรจาหยุดยิงกับรัฐบาลกัมพูชา จนนำไปสู่ความล่มสลายหรือไม่ และปิดท้ายกันด้วยบรรยากาศสงกรานต์ในประเทศเพื่อนบ้านว่าเหมือนหรือต่างจากของไทยอย่างไร

ช่วงที่ 2 มาทำความรู้จัก “กัมพูชา” เพื่อนบ้านที่มีประวัติศาสตร์บาดแผลร่วมกับไทยมาโดยตลอด ย้อนหลังไปยังสมัยที่อาณาจักรเขมรเรืองอำนาจ และค่อยๆ สู่ความล่มสลาย มาฟังประวัติศาสตร์และการวิเคราะห์การเมืองกัมพูชาในยุคที่ปั่นป่วน สับสน รุนแรงที่สุดหลังการประกาศเอกราชและหลังสงครามเย็น เมื่อกัมพูชาเกิดสงครามกลางเมือง เกิดกองกำลังเขมร 3 ฝ่ายเข้ายื้อแย่งอำนาจทางการเมือง และเริ่มยุติลงเมื่อ เฮง สัมริน ซึ่งได้รับความสนับสนุนจากเวียดนามเข้ายึดกรุงพนมเปญ และขับไล่เขมรแดงไปยังชายแดนกัมพูชา-ไทย และการเข้ามามีบทบาทผู้นำเดี่ยวของฮุน เซน จากการรัฐประหารในปี 2540 และทำความรู้จักกับ ฮุน มาเนต ทายาททางการเมืองคนต่อไปของฮุน เซน จากนั้นมองไปข้างหน้าอนาคตของกัมพูชาซึ่งมีศักยภาพและเตรียมความพร้อมในการพัฒนาประเทศแบบก้าวกระโดดได้น่าสนใจ ซึ่งไทยต้องชั่งน้ำหนักระหว่างประโยชน์ที่จะได้รับจากการเป็นมิตรและความร่วมมือกับกัมพูชา หรือเลือกที่จะเป็นคู่ขัดแย้งกับกัมพูชาจากกรณีเขาพระวิหารต่อไป