ความรุนแรงที่เกิดขึ้นจากการละเมิดสิทธิแรงงานในวันนี้ไม่ได้จำกัดขอบเขตอยู่เพียงแต่ในรั้วโรงงานเท่านั้น แต่วันนี้มันได้ลุกลามและรุนแรงมากขึ้น คุกคามแม้กระทั่ง “สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคนที่ยังไม่มีโอกาสลืมตาดูโลก” วันนี้เราคงพูดเพียงคำว่า“ทุนนิยมข่มขืนเรา” เท่านั้นไม่ได้แล้ว “หรือวันนี้ทุนนิยมกำลังทำลายความเป็นคนของเรา?”

ก่อนวันสงกรานต์ ขณะที่เพื่อนกรรมกรจำนวนมากกำลังวางแผนสำหรับการเดินทางเพื่อกลับบ้านต่างจังหวัด และอีกจำนวนมากที่กำลังวางแผนสำหรับการท่องเที่ยวในวันหยุดประเพณีที่หลายคนมักเรียกว่าวันปีใหม่ไทย สำหรับตัวผมเองก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเพื่อนกรรมกรคนอื่นๆ 

แต่ในเช้าวันที่ 10 เมษายน 2555 ผมได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนผู้นำสหภาพแรงงานพรีเมี่ยมสตีลโพรเซสซิ่ง ว่าต้องสูญเสียบุตร ซึ่งตนเองและภรรยาต่างก็รอความหวังที่จะได้เห็นหน้าเมื่อครบกำหนดคลอด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลายฝ่ายที่เกี่ยวข้องต่างออกมาปฏิเสธความรับผิดชอบ ทุกคนพยายามจะบอกว่ามันเป็นเรื่องของกรรมเก่า หรือบางคนพูดเป็นแค่เพียงคำว่าเสียใจด้วยนะ

ไม่น่าเชื่อว่าคำพูดเหล่านี้จะหลุดออกมาจากปากนักบริหารบริษัทฯ ที่ประกอบธุรกิจระดับพันล้าน หลังจากได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนผู้นำกรรมกรท่านหนึ่ง ผมจึงรีบทิ้งภารกิจที่มีอยู่เพื่อไปให้กำลังใจและรับฟังปัญหาของเขา แต่ก็เป็นการยากมากที่จะตั้งคำถามว่าปัญหามันเกิดขึ้นจากจุดไหน และเกิดขึ้นได้อย่างไร

ในสภาวะที่โศกเศร้า และความรู้สึกที่กดดันเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นตั้งคำถาม หรือให้ผู้ได้รับความสูญเสียเล่าเรื่อง ปัญหาว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกิดจากตรงไหนดี เพราะแทนที่จะเป็นการให้กำลังใจมันกลับจะกลายเป็นการตอกย้ำความเจ็บปวด หรือมันอาจจะเริ่มจากตรงนี้ และนี่คือเรื่องราวของเขา …

0 0 0

ข้าพเจ้านายชัชชัย (ทางกอง บก. ขอสงวนนามสกุล) ตำแหน่งประธานสหภาพแรงงานพรีเมี่ยมสตีลโพรเซสซิ่ง และเป็นประธานคณะกรรมการลูกจ้าง ปัจจุบันเป็นพนักงาน บริษัท พรีเมี่ยมสตีลโพรเซสซิ่ง จำกัด โรงงานตั้งอยู่นิคมอุตสาหกรรมทองโกรว์ เลขที่ 188 ม.2 ต.คลองตำหรุ อ.เมืองชลบุรี จ.ชลบุรี โทรศัพท์ 038-469400 ตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มแผนก PDS-P นายจ้างเป็นชาวญี่ปุ่น วันและเวลาทำงานปกติของข้าพเจ้าคือ วันจันทร์ถึงวันเสาร์ (หยุดเสาร์เว้นเสาร์) คือ 08.00-17.00 น. เริ่มทำงานกับบริษัทฯ เมื่อ 24 สิงหาคม 2548 และเป็นประธานก่อการสหภาพแรงงานก่อตั้งสหภาพแรงงานเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม 2549 ทะเบียนสหภาพแรงงานเลขที่ ชบ.105/2549 สำนักงานตั้งอยู่เลขที่ 61/9 หมู่ 12 ต.นาป่า อ.เมือง จ.ชลบุรี

ที่ผ่านมาและในปัจจุบันเองปัญหาทางด้านแรงงานสัมพันธ์ไม่ดีนักเนื่องจากนายจ้างมักใช้อำนาจในการบริหารตามอำเภอใจ พนักงานส่วนใหญ่ไม่พอใจในการบริหารงานของผู้บริหารบางคนที่ไม่รับฟังความคิดเห็นหรือข้อเสนอแนะของพนักงานหรือตัวแทนของพนักงาน เช่น กรรมการลูกจ้าง หรือสหภาพแรงงานฯ การทำงานส่วนใหญ่ที่ผ่านมาผู้บริหารที่ถูกกล่าวถึงทำงานเพียงแค่ให้ผ่านไปวันๆ โดยที่ไม่สนใจว่าในโรงงานจะเกิดปัญหาอะไรขึ้นบ้าง จนในที่สุดประธานกรรมการกรรมการลูกจ้างรู้สึกว่า ถึงเวลาแล้วที่จะต้องแก้ปัญหาต่างๆ เหล่านี้ เพื่อพนักงานทุกคนจะได้ทำงานอย่างมีความสุข ไม่ต้องอยู่อย่างหวาดระแวงและมีขวัญและกำลังใจในการทำงาน

เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2555 คณะกรรมการลูกจ้างจึงได้ทำหนังสือออก เลขที่ กจ.พสพ.พิเศษ/2555 เรื่อง การไม่ยอมรับการบริหารงานของผู้ช่วยรองประธานของบริษัทฯ (CFO) โดยทำหนังสือถึง ประธานบริษัท พรีเมี่ยมสตีลโพรเซสซิ่ง จำกัด พร้อมทั้งได้แนบสำเนารายชื่อพนักงานที่ไม่เห็นด้วยกับการบริหารงานมาด้วย คณะกรรมการลูกจ้างได้นำเสนอเรื่องร้องเรียนเพื่อประโยชน์ต่อการบริหารจัดการให้บริษัทฯมีแต่ความเจริญยิ่งขึ้นจำนวน 9 ข้อ ดังนี้

1. สัญญาว่าจะให้ค่าจ้างเป็นกรณีพิเศษ พนักงานแผนก PDS-P โดยเรียกเข้าพบที่ห้องทำงานทีละคน (ไม่ทุกคน)เป็นเหตุให้พนักงานมีความหวาดระแวงต่อกันมีผลกระทบต่อการทำงานและการบังคับบัญชา

2. ก้าวก่ายแทรกแซงการปฏิบัติหน้าที่ในความเหมาะสมกับตำแหน่งงานไม่เป็นตามสายบังคับบัญชาขาดความชอบธรรม

3. ออกกฎระเบียบคำสั่งกระทำการใดๆเป็นเหตุให้บริษัทฯได้รับความเสื่อมเสียทั้งทางตรงและทางอ้อม

4. กระทำผิดอาญาโดยเจตนาแก่บริษัทฯหมิ่นประมาทใส่ร้ายผู้ใต้บังคับบัญชาให้ได้รับความเสียหายขาดความรับผิดชอบ

5. ลงโทษพนักงานกักบริเวณให้นั่งอยู่ภายในโรงอาหารให้เกิดความอับอายเมื่อพบผู้คนเดินผ่านไปมาเป็นเวลาหลายวัน

6. ปกปิดความจริงที่ควรแจ้งให้บริษัทฯทราบทั้งนี้เพื่อประโยชน์ของตนเองหรือผู้อื่นซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายต่อบริษัท

7. ใช้ตำแหน่งหน้าที่กดขี่ข่มเหงกระทำการใดให้หวาดกลัวข่มขู่ เพื่อหวังผลแห่งการกระทำนั้นๆเพื่อพวกพ้องและตนเอง

8. โยกย้ายพนักงานโดยใช้อคติขาดหลักการเหตุผลความรู้ความสามารถวิสัยทัศน์ถือทิฐิในการปกครองมีผลในทางลบ

9. ไม่ดำรงตนในตำแหน่งหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายขาดคุณธรรมในการปกครองจนเป็นเหตุให้ผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ยอมรับ

หลังจากเหตุหารยื่นหนังสือร้องเรียนดังกล่าวแล้วก็ยังไม่มีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นแต่อย่างใด ผู้บริหารยังคงเพิกเฉยถึงแม้กรรมการลูกจ้างจะขอให้มีการประชุมคณะกรรมการลูกจ้างเพื่อขอคำชี้แจงแต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับ และสถานการณ์ภายในแย่ลงมากขึ้นเมื่อผู้บริหารมีการโยกย้ายหน้าที่งานสมาชิกสหภาพแรงงานอย่างไม่เป็นธรรม สหภาพแรงงานฯได้เคยทำหนังสือคัดค้านและเจรจากันอย่างไม่เป็นทางการหลายครั้งแต่ปัญหาก็ไม่ได้รับการแก้ไขแต่อย่างใด สมาชิกสหภาพแรงงานได้ขอให้สหภาพแรงงานชี้แจงถึงความคืบหน้าถึงหนังสือที่ยื่นต่อผู้บริหารให้แก้ไขปัญหา รวมถึงชี้แจงปัญหาการที่สมาชิกสหภาพแรงงานถูกกลั่นแกล้งด้วยว่าจะดำเนินการแก้ไขอย่างไร คณะกรรมการลูกจ้างจึงได้ตัดสินใจนัดพนักงานชุมนุมเพื่อรับฟังคำชี้แจงที่หน้าบริษัทฯ ในวันที่ 28 มีนาคม 2555 เมื่อพนักงานทราบว่าปัญหาที่เสนอไปไม่ได้รับการแก้ไขจึงได้ชุมนุมที่หน้าบริษัทฯ เรื่อยมาเพื่อรอคำตอบจากนายจ้าง จน

ต่อมาเมื่อวันที่ 4 เมษายน 2555 เวลา 08.15 น.นางลำเพย ซึ่งเป็นภรรยาของข้าพเจ้าซึ่งกำลังท้องแก่ได้โทรศัพท์มาแจ้งข้าพเจ้าว่าเจ็บท้องคล้ายจะคลอดลูกให้รีบพาไปหาหมอด่วน หลังจากวางสายข้าพเจ้ารีบนำใบลาซึ่งอยู่ภายในห้องแผนกมาเขียนพร้อมแนบใบขออนุญาตออกนอกพื้นที่บริษัทฯ และยื่นกับผู้จัดการฝ่าย พร้อมบอกเหตุผลการลาพักร้อนฉุกเฉินแต่นายชยพล บอกไม่รับให้ไปขอลากับฝ่ายบุคคลเองข้าพเจ้าจึงใช้โทรศัพท์ภายในติดต่อผู้จัดการฝ่ายบุคคล 3 ครั้งไม่มีผู้รับสายจึงตัดสินใจโทรเข้ามือถือ 3 ครั้ง แต่ก็ไม่รับสายเข้าใจว่าน่าจะติดประชุมอยู่

ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจนำใบขออนุญาตออกนอกพื้นที่บริษัทฯมาแจ้งกับผู้ช่วยผู้จัดการ พร้อมแจ้งสาเหตุการลาให้ทราบและเซ็นอนุมัติตามช่อง 2 ช่องยังเหลืออีก 1ช่องต้องให้ฝ่าย HRV เซ็นเดินมาที่ออฟฟิศใหญ่สอบถามเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ว่าผู้ที่จะอนุมติอยู่ไหม ก็ได้รับคำตอบว่าน่าจะประชุมอยู่ข้าพเจ้าจึงถามประชาสัมพันธ์ต่ออีกว่าถ้าเขาไม่ว่างหรือไม่อยู่ จะมีใครเซ็นได้บ้าง มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งบอกเซ็นให้ได้เพราะเคยเซ็นมาเยอะแล้วข้าพเจ้าจึงให้เจ้าหน้าที่คนนี้เซ็นให้พร้อมเดินผ่านด้านข้างห้องผู้ช่วยรองประธานออกมาเพื่อทาบบัตรออกจากบริษัทฯเวลา 09.14 น.

ขณะนั้นมีรถจักรยานยนต์ลูกชายซึ่งมารออยู่ตั้งแต่ 08.30 น. ขณะจะขับจักรยานยนต์ก็มีสายโทรศัพท์จากภรรยาของข้าพเจ้าบอกว่าไม่ไหวแล้วให้เร็วหน่อยเอารถใหญ่มาเลยข้าพเจ้าจึงรีบมาที่บ้านและเรียกรถในซอยโดยเหมา 500 บาทให้ไปส่งที่โรงพยาบาลชลบุรีออกจากบ้านเวลา 09.35 น. ขณะนั้นสังเกตพบภรรยาของข้าพเจ้าปวดท้องอย่างรุนแรงมีน้ำเดินเปียกกางเกงข้าพเจ้าซึ่งนั่งประคองตัวไว้จนถึงโรงพยาบาลเวลา 10.17 น .ก็นั่งรถเข็นเข้าห้องคลอดทันทีโดยลัดคิวคนท้องที่รออยู่หลายคนและแพทย์ผู้ทำคลอดคือ แพทย์หญิงอารีรัตน์สอนเสนาะทำคลอดเสร็จเวลา 10.22 น. ได้รับแจ้งว่าเด็กขาดอากาศหายใจประมาณ 15 นาทีถ้ามาเร็วกว่านี้เด็กจะปลอดภัยเพราะสามารถฉีดยาเพิ่มอ็อกซิเจนในปอดได้ทันแต่ตอนนี้หมอกำลังช่วยโดยการปั้มหัวใจและให้ข้าพเจ้ารอพบหน้าลูกอยู่หน้าห้องคลอดเพื่อจะย้ายไปอยู่ห้อง ICU และแพทย์ได้แจ้งกับข้าพเจ้าว่าให้ทำใจด้วยนะ           

ต่อมาเมื่อเวลา 11.35 น. หลังจากเพื่อนพนักงานทราบว่าลูกของข้าพเจ้าเข้าห้อง ICU เนื่องจากการขาดอ๊อกซิเจนอย่างรุนแรงต้องใช้เครื่องปั้มช่วยหายใจเพื่อฟื้นคืนชีพ ทั้งนี้มีเพื่อนพนักงานได้เข้าไปสอบถามผู้จัดการฝ่ายว่าทำไมไม่อนุมัติให้ข้าพเจ้าลาพักร้อนฉุกเฉิน ผู้จัดการฝ่ายตอบว่าไม่ทราบ เป็นเหตุให้พนักงานในโรงงานแสดงความไม่พอใจต่อผู้จัดการฝ่ายเป็นอย่างมากพร้อมมีเหตุการณ์ความวุ่นวายเกิดขึ้นภายในบริษัทฯ พนักงานทั้งหมดปฏิเสธการทำงานล่วงเวลาและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเห็นได้ชัดว่าเป็นการกลั่นแกล้งอย่างชัดเจน เพราะข้าพเจ้าเป็นประธานสหภาพฯประธานกรรมการลูกจ้าง

และต่อมา 14.20 น. ผู้จัดการฝ่ายบุคคลและ ผู้ช่วยผู้จัดการได้มาเยี่ยมภรรยาของข้าพเจ้าที่โรงพยาบาลชลบุรีและบอกกับข้าพเจ้าว่าได้ตักเตือนผู้จัดการฝ่ายไปแล้วและใช้เวลาเยี่ยมพูดคุยประมาณ 30 นาทีก็เดินทางกลับบริษัทฯ          

ต่อมาเวลา 17.50-20.00 น.มีพนักงาน,ผู้จัดการและผู้บริหารระดับสูงประมาณ 50 คนได้มาเยี่ยมเพื่อให้กำลังใจข้าพเจ้าและภรรยาที่โรงพยาบาลชลบุรี และในวันดังกล่าวผู้ช่วยรองประธานของบริษัทฯ ได้นำใบออกนอกพื้นที่ของข้าพเจ้าไปต่อว่ากับฝ่ายบุคคลและคนที่เซ็นช่องสุดท้ายแสดงว่าบุคคลดังกล่าวมีเจตนาที่มุ่งจะทำลายผู้นำและสหภาพฯ 

ต่อมาเวลา 22.40 น.แพทย์ผู้รักษาภรรยาข้าพเจ้าได้แจ้งให้ข้าพเจ้ากลับมาที่โรงพยาบาลด่วนข้าพเจ้ามีบ้านพักอยู่ที่ตำบลคลองตำหรุ จึงรีบมาที่ทางถึงโรงพยาบาลชลบุรีพบแพทย์ และแพทย์ได้แจ้งให้ทราบว่าลูกข้าพเจ้าไม่ไหวแล้วนะขณะนี้ได้เพิ่มยาแล้วแต่ไม่ดีขึ้นหมอบอกให้สวดมนต์ให้ลูกและลูกของข้าพเจ้าได้เสียชีวิตในเวลา 00.44 น. ของวันที่ 5 เมษายน 2555 ข้าพเจ้ารู้สึกเสียใจมาก แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร หลังจากนั้นจึงได้ไปซื้อเสื้อผ้าชุดเด็กมาแต่งตัวให้ลูกในขณะที่หมดลมหายใจก็โอบกอดลูกไว้ระดับหน้าอกในสภาพโศกเศร้าเสียใจและต่อมาได้โทรแจ้งผู้จัดการฝ่ายบุคคลให้รับทราบ

ต่อมาในวันที่ 5 เมษายน 2555 เวลา 08.00 น. บริษัทฯได้เรียกประชุมฉุกเฉินพนักงานทั้งหมดในบริษัทฯจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพนักงานมีปฏิกิริยาอย่างรุนแรงต่อการบริหารจัดการจากเหตุความสูญเสียของข้าพเจ้า ต่อมาในเวลาประมาณ 15.20 น.ได้มีผู้บริหารระดับสูง 4 คนได้มาเยี่ยมภรรยาของข้าพเจ้าพร้อมมอบเงินส่วนตัวช่วยเหลือ 20,000 บาทและบอกให้ข้าพเจ้าอยู่ดูแลภรรยาจนกว่าจะหายโดยให้ถือเป็นวันทำงานได้รับสวัสดิการทุกอย่างใช้เวลาเยี่ยมประมาณ 40 นาทีแล้วเดินทางกลับไป ต่อมาในเวลา 17.50-20.00 น. มีเพื่อนพนักงานและผู้บริหารประมาณ 45 คนมาเยี่ยมภรรยาของข้าพเจ้า และประเด็นที่พนักงานพูดคุยกันมากที่สุดคือการอนุมัติออกนอกพื้นที่ล่าช้าจนเกิดความสูญเสียต่อชีวิตของบุตรของข้าพเจ้าเนื่องจากเกิดจากความบกพร่องในการบริหารงานของฝ่ายจัดการ

ต่อมาในวันที่  6 เมษายน 2555 ผู้บริหาร ได้มาเยี่ยมภรรยาของข้าพเจ้าที่โรงพยาบาลจังหวัดชลบุรี และได้พูดขอร้องข้าพเจ้าให้ไปพูดคุยกับพนักงานให้ยุติการชุมนุมที่หน้าบริษัทฯ เนื่องจากเหตุการณ์ได้บานปลายสาเหตุจากที่พนักงานทุกคนไม่พอใจที่ข้าพเจ้าถูกกลั่นแกล้งไม่ได้รับความเป็นธรรมจนลูกต้องเสียชีวิต และขณะนี้ไม่มีใครที่จะสามารถเข้าไปดูแลและควบคุมมวลชลได้ โดยที่ผู้บริหารรับปากว่าจะมีการสอบสวนหาข้อเท็จจริงของข้อร้องเรียนทั้ง 9 ข้อ ข้าพเจ้าจึงรับปากจะไปขอร้องให้พนักงานยุติการชุมนุมเพราะเกรงจะเกิดปัญหาร้ายแรงเกินกว่าที่จะควบคุมได้ 

ภรรยาของข้าพเจ้าพักรักษาเป็นผู้ป่วยใน ที่โรงพยาบาลจังหวัดชลบุรีตั้งแต่วันที่ 4-9 เมษายน 2555 รวมเวลาทั้งสิ้น 6 วันขณะนี้กลับมาพักรักษาตัวอยู่ที่

0 0 0

เมื่อประเมินแล้ว จากการกระทำต่างๆ ของนายจ้างนั้นเป็นการละเมิดสิทธิขั้นพื้นฐานต่างๆ ดังนี้

• อนุสัญญาหลัก ILO ฉบับที่ 87 เรื่องสิทธิเสรีภาพในการรวมกลุ่มกันเป็นสหภาพแรงงานของลูกจ้าง 

• อนุสัญญาหลัก ILO ฉบับที่ 98 เรื่องสิทธิเสรีภาพในการเจรจาต่อรองร่วม

• ยังเป็นการกระทำที่ขัดต่อปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน รวมทั้งละเมิดหลักข้อตกลงการลงทุนร่วมระหว่างประเทศ OECD และ Gobal Compact

• เป็นการละเมิดสิทธิความเป็นมนุษย์ และเป็นการขัดต่อรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ในหมวดที่ 3 สิทธิและเสรีภาพของชนชาวไทย

ดังนั้น เพื่อประโยชน์แห่งความยุติธรรมของลูกจ้าง และเป็นการแก้ไขปัญหาแรงงานสัมพันธ์ในสถานประกอบการ จึงขอร้องเรียนมายังผู้ที่เกี่ยวข้องและนายจ้าง แก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นโดยเร่งด่วน ดังต่อไปนี้

1. สืบสวนหาข้อเท็จจริงและแก้ไขปัญหาข้อร้องเรียนของลูกจ้างในประเด็นร้องเรียน ตามหนังสือร้องเรียน ฉบับ เลขที่ กจ.พสพ.พิเศษ/2555 (จำนวน 9 ข้อ)

2. เร่งดำเนินให้มีการส่งเสริมแรงงานสัมพันธ์ภายในสถานประกอบการ และกรณีที่มีการโยกย้ายหน้าที่งานพนักงานอย่างไม่ได้รับความเป็นธรรมให้กลับเข้าทำงานในตำแหน่งและหน้าที่เดิม

3. เร่งดำเนินการสืบสวนสอบสวนตามกฎหมายหาผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการกระทำความผิดมาลงโทษตามกฎหมาย กรณีที่ทั้งทางอาญาและทางแพ่ง กรณีทำให้บุตรของนายชัชชัย ต้องเสียชีวิต