ท่านพระผู้มีพระภาคเจ้า...
ยกโทษให้ข้าด้วยเถิด
ข้าต้องทำมัน
ข้าจำเป็นต้องทำมัน
ท่านพระผู้มีพระภาคเจ้า...
ท่านจงมาอยู่เคียงข้า
มอบพลังให้แก่ข้า
เพื่อเถลิงถวัลย์อำนาจแห่งความชั่วหนึ่งเดียวนั้น
การเดินทางของข้าโรยปูไปโดยเหล่ามนุษย์หน้าโง่
อ้ายพวกมนุษย์หน้าโง่ที่หลงรักเชื่อใจข้า
อ้ายพวกมนุษย์โง่งั่งที่คลั่งศรัทธาในตัวข้า
โถ...เหล่ากวางน้อยละมั่งน้อย
วันหนึ่งพวกเจ้าก็ต้องตายด้วยน้ำมือข้า
เฉกเช่นเดียวกับพระผู้มีพระภาคเจ้า
หากการเดินทางไปสู่แสงแห่งปีศาจของข้าสิ้นสุดลงแล้ว
หากอำนาจความเลวทรามอันสูงส่งนั้นอยู่ในตัวข้าแล้ว
ชะตากรรมของท่านก็จะหาได้ต่างอันใดกับพวกมนุษย์
ปีศาจเช่นข้า...
ไม่ให้ความรักกับใคร
แม้แต่กับองค์อำนาจเอง
ข้าก็ไม่รักมัน...
................................
โอ...ข้าฝันเห็นแล้ว
ข้าฝันเห็นรัฐล่มสลาย
ข้าฝันเห็นหมู่มวลมนุษย์ร้องไห้
ข้าฝันเห็นสังคมระส่ำวอดวาย
ข้าฝันเห็นความตาย
ข้าฝันเห็นความช้ำชอกทรมาน
เริ่มกันเสียที... การเดินทางไปสู่แสงแห่งปีศาจ