กวีประชาไท: ลมหายใจและความเชื่อ

 

ลมหายใจและความเชื่อ
ตอนผมอายุเท่าพวกคุณ
ผมคร่ำเคร่งอยู่กับตำรับตำรา
ยึดหอสมุดเป็นเรือนพัก
เหมือนนักบวชในอาศรม
มุ่งเข้าใจตีความในคัมภีร์
ในโลกที่ก้าวสู่ยุคใหม่แล้ว

เติบโตขึ้นมาหน่อย
ผมหมกหมุ่นอยู่กับตัวเอง
ปลุกปั้นตัวอักษร
ถ่ายทอดความรู้สึก
เพื่อบรรลุรสถ้อยคำ

โลกเหมือนจะเปลี่ยนไปเร็วมาก
ผมพบว่าความอิสระเสรี
ที่แลคล้ายสายลมโบกพัดทุ่งหญ้า
คือลมหายใจ

เมื่อวันเวลาล่วงผ่านไป
อิสระเสรีคือความเชื่อ
หนึ่งเดียวของผม

มาถึงตอนนี้
ผมคิดว่าการปกครองที่ดีที่สุด
คือการไม่ถูกปกครอง
แต่ผมจะยืนหยัดความเชื่อของผมได้อย่างไร
หากไม่มีพื้นที่ให้เสรีภาพ
อิสรภาพจะดำรงอยู่ได้อย่างไร
หากเราไม่มีสิทธิ์เลือกทางของตัวเอง

 

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท