20 พ.ย.2558 เพจบีบีซีไทย เผยแพร่คลิปวิดีโอ "ผมจะไม่ให้ของกำนัลแก่คุณเป็นความเกลียดชัง" นำมาจากการโพสต์เฟซบุ๊กของ Antonie Leiris ผู้สูญเสียภรรยาไปในเหตุกราดยิงที่หอแสดงดนตรีบาตาคล็อง กลางกรุงปารีส เขาเล่าถึงความรู้สึกและส่งผ่านข้อความไปถึงฝ่ายผู้กระทำการ ข้อความของเขาได้รับการไลค์และแชร์เป็นจำนวนมาก
ทีมงานบีบีซีในกรุงปารีได้บันทึกเสียงของ Antoine Leiris ที่อ่านข้อความของเขาเอง และ Mohamed Madi ช่างภาพเป็นผู้รวบรวมจัดทำคลิปวิดีโอนี้ขึ้น
"ผมจะไม่ให้ของกำนัลแก่คุณเป็นความเกลียดชัง"Antoine Leiris เสียภรรยาไปในเหตุกราดยิงที่หอแสดงดนตรีบาตาคล็องในกรุงปารีส เขาเขียนข้อความบนเฟซบุ๊กแสดงความอาลัยรักภรรยากับส่งผ่านความคิดของเขาถึงผู้ลงมือ ข้อความถูกแชร์ไปหลายพันครั้ง ทีมงานบีบีซีในกรุงปารีส บันทึกเสียงของ Antoine Leiris ที่อ่านข้อความดังกล่าว Mohamed Madi ช่างภาพเป็นผู้รวบรวมวิดีโอชิ้นนี้ #ParisAttacks
Posted by บีบีซีไทย - BBC Thai on Friday, November 20, 2015
ข้อความในคลิปวิดีโอมีดังนี้ :
“เมื่อคืนวันศุกร์ คุณพรากชีวิตที่แสนพิเศษไป”
“ที่รักของผม แม่ของลูกชายผม แต่ผมจะไม่อาฆาตแค้นคุณ”
Antoine Leiris เสียภรรยา Helene ในเหตุกราดยิงที่หอดนตรีบาตาคล็อง
ข้อความอาลัยถึงภรรยาที่เขาเขียนบนเฟซบุ๊กถูกแชร์ไปหลายพันครั้ง
“ผมไม่รู้ว่าคุณคือใคร และไม่อยากจะรู้ คุณเป็นเพียงวิญญาณที่ตายแล้ว”
“หากพระเจ้าที่คุณสังหารเหยื่อในนามของพระองค์ สร้างมนุษย์เราขึ้นมาตามฉายาของท่าน”
“กระสุนแต่ละนัดที่ฝังในร่างภรรยาของผม ก็คือ รอยแผลในดวงหทัยของพระองค์”
“ดังนั้น ผมจะไม่ให้ของกำนัลแก่คุณเป็นความเกลียดชัง”
“มันชัดเหลือเกินว่าคุณต้องการสิ่งนี้”
“แต่การตอบสนองด้วยความโกรธแค้น ก็เท่ากับยอมให้กับความเขลาแบบเดียวกันที่ทำให้คุณเป็นแบบนี้”
“คุณต้องการให้ผมหวาดกลัว?”
“ต้องการให้ผมมองเพื่อนร่วมชาติด้วยความหวาดระแวง?”
“ให้ผมสละเสรีภาพเพื่อแลกกับความปลอดภัย?”
“คุณแพ้
คนเล่นคนเดียวกัน
เกมเดียวกัน”
“ผมเห็นเธอเมื่อเช้า หลังจากที่รอมาหลายวันหลายคืน”
“เธอยังคงงดงาม ไม่ต่างจากตอนที่ก้าวออกจากบ้านไปเมื่อคืนวันศุกร์”
“เธอยังคงงดงาม เหมือนตอนที่ผมตกหลุมรักเธอหัวปักหัวปำ เมื่อกว่า 12 ปีก่อน”
“แน่นอนว่า ผมหัวใจสลายด้วยความโศกเศร้า ผมจะยอมให้คุณได้แค่ชัยชนะอันเล็กน้อยนี้”
“แต่มันจะเป็นเพียงความโศกเศร้าช่วงสั้นๆ เท่านั้น”
“ผมรู้ว่าเธอจะอยู่กับเราทุกวัน”
“และเราจะได้พบกันอีกครั้งในสรวงสวรรค์แห่งวิญญาณอันเสรี”
“ที่ซึ่งคุณจะไม่มีทางไปถึงได้”
“เรามีกันแค่สองคน แค่ผมกับลูกชาย”
“แต่เรามีพลังเหนือกว่ากองทัพทั้งโลก”
“ยังไงก็ตาม ผมไม่มีเวลาจะเสียไปกับคุณอีกแล้ว”
“อีกสักพัก Melvil ก็จะตื่นจากนอนกลางวัน”
“เขาอายุแค่ 17 เดือน”
“เขาจะกินขนมเหมือนที่เขาเคยกินทุกวัน”
“เราจะเล่นด้วยกันเหมือนที่เราเคยเล่น ทุกวัน”
“และทุกๆ วันในชีวิตของเด็กน้อยคนนี้จะหยามเหยียดคุณ”
“ด้วยความสุขและเสรีภาพที่เขามี”
“เพราะคุณจะไม่ได้รับความอาฆาตแค้นจากเขาเหมือนกัน”
Antonie Leiris