ลับเถิดผู้กล้า
หกตุลาผ่านไปแล้วหลายหน
เขาล้างเลือดที่หยดรดมณฑล
และลบชื่อทุกคนจนหายลับ
ไร้บทสรรเสริญสดุดี
ไร้อนุสาวรีย์กิตติศัพท์
เพราะเธอสู้หากแต่เธอแพ้ยับ
จึงถูกขับจากประวัติศาสตร์ชาติไทย
เพราะฉะนั้นคนไทยจึงไม่เห็น
ว่าความเลือดเย็นเป็นเช่นไหน
ผองผู้กล้าทั้งหลายก็หายไป
ราวกับไม่มีอะไรในท่าพระจันทร์

0000

หลับเถิดผู้กล้า
บนฟากฟ้าเสพสุขหฤหรรษ์
ข้างล่างนี้กี่ปีกี่เดือนวัน
ก็ยังตีบยังตันทั้งแผ่นดิน
เพราะทุกอย่างพรางไว้ไม่เห็นชัด
จึงประหัตประหารไม่จบสิ้น
จากตุลามาพฤษภามหาทมิฬ
แม้เมษายังไม่สิ้นกลิ่นเลือดคาว
แผ่นดินเดือดแดงชาดปีศาจสิง
ความตายของชายหญิงล้วนสูญเปล่า
เพราะสุดท้ายทั้งหมดทุกเรื่องราว
ผู้คนเขาจะลืมสนิทถูกปิดบัง

0000

หลับเถิดผู้กล้า
เพราะหากเธอตื่นมาจะผิดหวัง
ปีหนึ่งเก้าประชาร้าวประเทศพัง
สี่สิบปีก็ยังเป็นอย่างเดิม
สิ่งที่เธอเสียเลือดเนื้อเพื่อขับไล่
วันนี้กลับเป็นใหญ่และฮึกเหิม
ประชาธิปไตยไม่มีอะไรได้ต่อเติม
ไม่ทันเริ่มก่อร่างก็พังทลาย
หลับก่อนเถิดวันนี้วีรชน
กว่าวันที่ดั้นด้นถึงเป้าหมาย
เธอจึงค่อยตื่นจากความตาย
มาดูท้องฟ้าพรายของคนไทย

0000