นกบนฟ้ามองมดที่บนพื้น
นกเห็นมดเป็นอื่นมดไม่รู้
มดเห็นนกบนฟ้าก็มองดู
ที่เห็นอยู่คือนกบินบนฟ้า

เรามองท่านท่านมองเราเราต่างเห็น
เราต่างเป็นและไม่เป็นต่างแปลค่า
เรามองเขาตัวเขาก็มองมา
พออัตตาทำงานก็ผิดเพี้ยน

เงาในน้ำสั่นกระเพื่อมภาพก็พร่า
นกบนฟ้ามดบนพื้นก็แปลกเปลี่ยน
ลานใดรกขยันกวาดก็โล่งเตียน
เหนือความเพียรลองวางลงก็เบาสบาย

ไม่เป็นนกไม่เป็นมดไม่เป็นเรา
เป็นเพียงผู้โง่เขลาจิตซัดส่าย
จุดตะเกียงกลางแดดจ้าด้วยผ่อนคลาย
มาเล่าเรื่องไร้ความหมายให้ปราชญ์ฟัง

นกบนฟ้าบินไปบนท้องฟ้า
มดบนพื้นเดินมาไม่เข้มขลัง
คนเดินดินโง่เขลาเดินลำพัง
จุดตะเกียงอีกครั้งใต้แดดแรง