ศาลปกครองสูงสุดพิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้เพิกถอนใบอนุญาตก่อสร้างโรงงาน กระแสไฟฟ้าด้วยชีวมวล ในพื้นที่ต.เวียงเหนือ จ.เชียงราย ที่ออกโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย
5 ก.ค. 2560 รายงานข่าวจาก สมาคมนักกฎหมายสิทธิมนุษยชน แจ้งว่า วันนี้ (5 ก.ค.60) เมื่อเวลาเวลา 10.00 น. ศาลปกครองจังหวัดเชียงใหม่ อ่านคำพิพากษาของศาลปกครองสูงสุด ในคดีหมายเลขดำที่ 146/2554 และ คดีหมายเลขแดงที่ 278/2556 ระหว่าง นายบุญซ่น วงค์คำลือ กับพวกรวม 100 คน ผู้ฟ้องคดี กับ คณะกรรมการกำกับกิจการพลังงาน กับพวกรวม 2 คน ผู้ถูกฟ้องคดี ในคดีชาวบ้านกลุ่มอนุรักษ์ คนฮักท้องถิ่นคัดค้านโครงการก่อสร้างโรงงานกระแสไฟฟ้าด้วยชีวมวล ในพื้นที่ ต.เวียงเหนือ อ.เวียงชัย จ.เชียงราย
คดีนี้ศาลชั้นต้นมีคำพิพากษาเมื่อวันที่ 24 มิ.ย. 2556 โดยพิพากษาให้เพิกถอนใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงานผลิตพลังงานไฟฟ้า เลขที่ (สรข.5) 02-119/2553 ลงวันที่ 4 มีนาคม 2553 ที่คณะกรรมการกำกับกิจการพลังงาน (ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1) ออกให้บริษัท พลังงานสะอาดดี 2 จำกัด (ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2) โดยให้มีผลนับแต่วันออกใบอนุญาตดังกล่าว และให้คำสั่งทุเลาการบังคับตามคำสั่งทางปกครองมีผลบังคับใช้ต่อไปจนกว่าคดีจะถึงที่สุด
โดยต่อมาศาลปกครองสูงสุด ได้มีคำพิพากษาโดยพิจารณาเห็นว่า ดังนี 1. ผู้ฟ้องคดีทั้งหนึ่งร้อยคนเป็นประชาชนที่ที่มีภูมิลำเนา และส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมอยู่ในพื้นที่ตำบลเวียงเหนือ อำเภอเวียงชัย จังหวัดเชียงราย จึงเป็นผู้มีส่วนได้เสียและหรือได้รับผลกระทบโดยตรงและมากเป็นพิเศษ ผู้ฟ้องคดืทั้งหนึ่งร้อยคนจึงมีส่วนร่วมในการคุ้มครอง ส่งเสริม และรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อม รวมถึงความหลากหลายทางชีวภาพอย่างสมดุลและยั่งยืน ทั้งนี้ เพื่อให้ดำรงชีพอยู่ได้อย่างปกติและต่อเนื่องในสิ่งแวดล้อมที่จะไม่ก่อให้เกิดอันตรายต่อสุขภาพอนามัย และสิทธิดังกล่าวย่อมได้รับความคุ้มครองตามความเหมาะสม รวมทั้งสิทธิได้รับข้อมูล คำชี้แจงและเหตุผลจากหน่วยงานของรัฐ และสิทธิในการแสดงความคิดเห็นประกอบก่อนการอนุญาตหรือการดำเนินโครงการหรือกิจกรรมที่อาจมีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม สุขภาพอนามัย และคุณภาพชีวิตของบุคคลหรือชุมชนท้องถิ่น ตามมาตรา 57 วรรคหนึ่ง มาตรา 66 และมาตรา 67 วรรคหนึ่ง และวรรคสาม ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2550 ซึ่งใช้บังคับในขณะนั้นเมื่อโรงไฟฟ้าในคดีนี้ตั้งอยู่ในพื้นที่ตำบลเวียงเหนือ อำเภอเวียงชัย จังหวัดเชียงราย ซึ่งตั้งอยู่ใกล้เคียงกับบ้านเรือน โรงเรียน วัด และสถานที่อื่นของชุมชน อีกทั้งท้องที่ดังกล่าวยังเป็นพื้นที่ที่ประชาชนส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม ประกอบกับเป็นกิจการที่มีผลเสี่ยงต่อการก่อมลพิษาทางอากาศ และอาจส่งผลต่อกระทบต่อสุขภาพอนามัย สวัสดิภาพ หรือคุณภาพชีวิตของประชาชน และความเสียหายที่เกิดจากปัญหาสิ่งแวดล้อมจะส่งผลต่อเนื่องเป็นระยะเวลานาน โดยเฉพาะความเสียหายต่อสุขภาพอนามัยของประชาชนในท้องที่นั้น ผู้ฟ้องคดีทั้งหนึ่งร้อยคนจึงเป็นผู้มีสิทธิฟ้องคดีนี้ต่อศาลปกครอง
2. การที่ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ออกใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงาน ที่ (สรข.5) 02-119/2553 ลงวันที่ 4 มี.ค. 2553 ที่ให้แก่ผู้ถูกฟ้องคดืที่ 2 ไม่ชอบด้วยกฎหมาย เนื่องจากการจัดรูปแบบรับฟังความคิดเห็นของประชาชน หรือการจัดให้มีคำชี้แจงและเหตุผลต่างๆกระทำโดยไม่ถูกต้องตามรูปแบบ ขั้นตอน หรือวิธีการอันเป็นสาระสำคัญ และ 3. การตั้งโรงงานไฟฟ้าชีวมวลในพื้นที่ดังกล่าวเป็นการใช้ประโยชน์ในที่ดินเพื่ออุตสาหกรรม และไม่เหมาะสมกับสภาพของที่ดินที่มีความอุดมสมบูรณ์ เหมาะการทำเกษตรกรรม
ศาลปกครองสูงสุดพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น
