"เพื่อนรู้ไหมว่าทุกครั้งที่คุณไปชุมนุมกับ กปปส. คุณกำลังเหยียบหัวของผมและอีกหลายๆ ล้านคนโดยไม่รู้ตัว?"

มีเพื่อนเสนอว่า "ช่วยทำให้ fb ให้มีชีวิตชีวาและไม่ unfriendly" ผมก็ต้องยอมรับว่าช่วงนี้ใจผมไม่ค่อยจะเบิกบานนักจึงยังไม่มีอารมณ์โพสต์เรื่องราวที่สวยงามหรือมีชีวิตชีวา ไม่มีอารมณ์เป่านกหวีดหรือโบกธงอย่างสนุกสนาน ทำไมหรือ? เพราะผมรู้สึกว่าสิทธิทางการเมืองของผมกำลังถูกละเมิดอย่างรุนแรง

มีขบวนการทางการเมืองที่ถือว่าพวกตนคือมวลมหาประชาชนไทยทั้งประเทศหรือ กปปส. กำลังผลักดันกดดันทุกวิถีทางที่จะตัดสิทธิในการเลือกตั้งของผมเป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งปี สถาปนานายกรัฐมนตรีชั่วคราวที่ผมไม่มีส่วนเลือก และตั้งสภาของพวกเขาเองที่เรียกว่า “สภาประชาชน” เพื่อแก้ไขกฎกติกาต่างๆ ที่จะมีผลกระทบต่อผมโดยตรง

นี่เป็นความพยายามเปลี่ยนแปลงการปกครองประเทศที่ไม่อยู่ในกติการัฐธรรมนูญปัจจุบันโดยจะไม่มีการปรึกษาหารือผมหรือประชาชนอีกหลายๆล้านคนที่ไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอและการผลักดันกดดันของพวกเขา พวกผมมีสิทธิเพียงที่จะเห็นด้วย (“Like”) เท่านั้น แต่ไม่มีสิทธิที่จะไม่เห็นด้วย (“Dislike”) วิธีเดียวที่พวกผมจะแสดงออกถึงพลังการคัดค้านได้อย่างเท่าเทียมกับพลังของพวกเขาเห็นจะต้องรวมพลังกันออกสู่ท้องถนนเช่นเดียวกับพวกเขา และผลที่จะน่าจะต้องตามมาคือการปะทะกันและการนองเลือดเริ่มจากเฉพาะบางพื้นที่และขยายตัวไปเรื่อยๆจนกลายเป็นสงครามกลางเมือง ถึงเวลานั้นตำรวจทหารก็คุมสถานการณ์ไม่อยู่

เมื่อผมลงข้อความในไลน์กลุ่ม เสนอต่อเพื่อนๆ ในกลุ่มส่วนหนึ่งที่ยังไปร่วมชุมนุมกับ กปปส. หลังจากที่รัฐบาลได้ยุบสภาแล้ว ว่าเขาอาจกำลังสนับสนุนขบวนการเผด็จการฟาซิสต์โดยไม่รู้ตัว ผมก็ถูกวิจารณ์ว่าไม่เคารพต่อความคิดเห็นที่ต่างกันของเพื่อน

เพื่อนบางคนโต้ผมว่าที่พวกเขาไปร่วมชุมนุมกับ กปปส. ไม่ได้หมายความว่าเขาเห็นด้วยกับข้อเสนอต่างๆ ของแกนนำ กปปส. แต่เป็นเพราะเขาทนพฤติกรรมของรัฐบาลปัจจุบันไม่ได้เลย และต้องการให้เกิดการปฏิรูปการเมืองอย่างจริงจัง

ผมก็ถามย้อนกลับว่าหากมีขบวนการทางการเมืองที่ชูนโยบายเรื่องรัฐสวัสดิการ (พวกเราเป็นกลุ่มสนับสนุนรัฐสวัสดิการ) แต่ในขณะเดียวกันมีนโยบายขับไล่ผู้ติดเชื้อเอชไอวีทั่วประเทศไปอยู่บนเกาะแห่งหนึ่ง แล้วผมไปร่วมชุมนุมกับขบวนการนี้โดยอธิบายว่าเป็นเพราะผมเห็นด้วยกับการมีรัฐสวัสดิการ แต่เรื่องการขับไล่ผู้ติดเชื้อไปอยู่บนเกาะเป็นเรื่องที่อาจเห็นต่างกันได้ เขาจะว่าอย่างไร?

ผมไม่คิดแม้แต่นิดว่าเพื่อนผมเหล่านี้นิยมเผด็จการหรือการละเมิดสิทธิของผู้อื่น แต่กระแสวาทกรรมนั้นแรงมาก สามารถตอบสนองความไม่พอใจต่อรัฐบาลและลักษณะการปกครองประเทศในปัจจุบัน ประกอบกับความรู้สึกถึงความเป็นพลังอันหนึ่งอันเดียวกันเพื่อขจัดสิ่งชั่วร้าย นี่คืออารมณ์ร่วมของประชาชนจำนวนมหาศาลที่เป็นคลื่นสึนะมิซัดลงมาบนแผ่นดิน โดยเรื่องของการคิดวิเคราะห์ไตร่ตรองเพื่อทำความเข้าใจกับขบวนการนี้เกิดขึ้นไม่ทัน