เผยมีแรงงานไทยในไต้หวันที่หลบหนีจากโรงงานไปรับจ้างทำสวนทำไร่กลางป่าเขาฆ่าตัวตายในเพิงพักที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัย คาดเครียดเพราะรายได้ไม่มั่นคงและกลัวถูกจับ

ที่มาภาพ: Radio Taiwan International 

23 ต.ค. 2565 รายการขุนพลแรงงานไทยของ Radio Taiwan International เปิดเผยว่าเมื่อช่วงปลายเดือน ก.ย. 2565 ตำรวจเมืองหนานโถวประเทศไต้หวัน ได้รับแจ้งว่าแรงงานต่างชาติผูกคอตายในเพิงพักกลางป่าตำบลซิ่นอี้ เมืองหนานโถว จากการตรวจสอบพบเป็นแรงงานไทย อายุ 49 ปี มาจากอำเภอพิบูลย์รักษ์ อุดรธานี เคยเดินทางมาทำงานที่ไต้หวันหลายรอบแล้ว ล่าสุดเมื่อปลายเดือน มี.ค. 2565 เดินทางมาทำงานในโรงงานหล่อทรายผลิตเหล็กหล่อที่เขตหลงจิ่ง นครไทจง แต่ทำงานได้เพียง 2 เดือนเศษก็หลบหนีไปหางานทำอย่างผิดกฎหมาย เนื่องจากรายได้ไม่มั่นคงและกลัวถูกจับ ต้องหนีไปรับจ้างทำสวนทำไร่กลางป่าเขาในตำบลซิ่นอี้ เมืองหนานโถว และจบชีวิตด้วยการผูกคอฆ่าตัวตายในเพิงพักที่ใช้เป็นที่อยู่อาศัย 

เบื้องต้นสันนิษฐานว่าน่าจะเกิดจากความกดดันและความเครียดในการดำรงชีพ ด้านอัยการจะทำการตรวจสอบหาสาเหตุการเสียชีวิตต่อไป ด้านสำนักงานแรงงานไทยไทเป ได้ช่วยประสานทายาททำหนังสือมอบอำนาจจัดการศพ หลังฝ่ายตำรวจแจ้งข่าวให้ทราบและขอความช่วยเหลือ นอกจากติดต่อประสานทายาทแล้ว ที่สำคัญจะต้องประสานหน่วยงานหรือมูลนิธิการกุศล เพื่อช่วยเหลือฌาปนกิจศพต่อไป

ทั้งนี้แรงงานต่างชาติผิดกฎหมาย หากเจ็บป่วยหรือเสียชีวิต จะไม่มีหลักประกันใด ๆ ทั้งสิ้น และเกือบทั้งหมดไม่ทราบชื่อสถานประกอบการหรือนายจ้างใหม่ที่ว่าจ้างทำงานอย่างผิดกฎหมาย ทำให้เอาผิดกับนายจ้างใหม่ไม่ได้ ส่วนนายจ้างและ บจง. รายเดิม ตามกฎหมายไม่มีหน้าที่รับผิดชอบแล้ว เนื่องจากมีการแจ้งความเพิกถอนใบอนุญาตทำงานหลังหลบหนีและติดต่อไม่ได้เป็นเวลา 3 วัน ส่วนสำนักงานแรงงานไทยก็ไม่มีงบประมาณสำหรับแรงงานผิดกฎหมาย ทำให้เกิดปัญหาตามมามากมาย สำหรับแรงงานไทยรายนี้ ทางสำนักงานแรงงานไทย ไทเป ได้ประสานขอความช่วยเหลือจากตำรวจท้องที่และนายเซี่ยไจ้คุน (謝在坤) ผู้ใหญ่บ้านหมู่บ้านถงฟู่ชุน ตำบลซิ่นอี้ ที่แรงงานไทยรายนี้ไปพักอาศัยก่อนฆ่าตัวตาย ซึ่งผู้ใหญ่บ้านมีใจกุศล ช่วยรวบรวมค่าใช้จ่ายจัดการฌาปนกิจศพตามความประสงค์ของทายาทไปแล้ว เมื่อวันที่ 1 ต.ค. 2565 ที่ผ่านมา โดยมีเพื่อนแรงงานไทยในโรงงานที่ผู้ตายเคยทำงานก่อนการหลบหนีเดินทางไปร่วมงานหลายคน

ขณะที่ยังมีแรงงานไทยหลายรายหลบหนีนายจ้างแล้วเจ็บป่วย เข้ารับรักษาโดยไม่มีค่ารักษาพยาบาล ซึ่งสถานพยาบาลในไต้หวัน จะรับผู้ป่วยทำการรักษาพยาบาลก่อน โดยไม่ถามหาค่าใช้จ่ายเป็นอันดับแรก แต่หลังรักษาอาการดีขึ้นถึงระดับหนึ่งหรือหายแล้ว คนงานไทยไม่มีเงินจ่ายค่ารักษาพยาบาล  สุดท้ายถูกตำรวจตรวจคนเข้าเมืองส่งกลับประเทศ โดยที่โรงพยาบาลไม่สามารถปิดบัญชีได้ มีการร้องเรียนผ่าน ส.ส. และกระทรวงแรงงานไต้หวันเพื่อทวงหนี้หลายครั้ง ทำให้ภาพลักษณ์แรงงานไทยโดยรวมได้รับความเสียหายและเป็นการสร้างปัญหาให้แก่ทั้งสำนักงานการค้าและเศรษฐกิจไทยและสำนักงานแรงงานไทยเป็นอย่างมาก