ชูมือกำหมัดถนัดถนี่
ชวนพวกพ้องน้องพี่ร่วมต่อสู้
ถึงไหนถึงกันรบพันตู
สุดท้ายหมอบคลานกูไม่สู้แล้ว

สู่เสพสุขสวรรค์ชั้นสิบสี่
ทิ้งพวกพ้องน้องพี่ไว้เป็นแถว
ทั้งเจ็บตายคดีคุกครบทุกแนว
ขอจ้ำแจวรอดตัวชั่วไม่อาย

ที่สัญญาว่าไว้ตอนชวนสู้
ตอนนี้ขอไม่รู้ความจำหาย
น้ำแข็งเย็นเป็นก้อนยังละลาย
น้ำคำคนย่อมกลายได้เหมือนกัน

กี่ชีวิตสิ้นสูญอาดูรร่ำ
กี่ชีวิตโดนย่ำไล่ห้ำหั่น
กี่ชีวิตทุกข์ท้นด้วยโดนทัณฑ์
กี่ชีวิตไร้สำคัญแต่ฝันงาม

ยึดน้ำเงินสูงล้ำกว่าน้ำใจ
จ่ายซื้อไพร่เงินแลกคอยแบกหาม
จ้างต่อยตีหลอกไพร่หลงไหลลาม
สร้างสงครามมวลชนเพื่อตนเอง

ไม่คำนึงถึงค่ากัลยาณมิตร
ที่อุทิศทนทมถูกข่มเหง
ถูกเข่นฆ่าบีฑาบั่นไม่หวั่นเกรง
ยังร้องเพลงบานผลิยุติธรรม

เผด็จการต้องไม่มีที่นี่ไท
ประชาธิปไตยใหญ่ยิ่งหวานพริ้งพร่ำ
สร้างสวยฝันหวังวาดวาทกรรม
สบช่องย่ำอย่างไม่แคร์ไม่แลดู

ชูมือกำหมัดถนัดถนี่
ชวนพวกพ้องน้องพี่เข้าต่อสู้
ถึงไหนถึงกันร่วมพันตู
สุดท้ายหมอบกราบกูขออยู่เป็น