การเปรียบเทียบที่ไหน ๆ ก็ไม่เหมือน
ดูหมิ่นเพื่อนเบือนบิดประดิษฐ์ด่า
กะให้จมธรณีอย่างปรีดา
ด้วยคิดว่าด้อยค่าได้ทำลายกัน
มนุษย์เก่งกับการด่าอุปมาอุปไมย
ตั้งแต่เมื่อใดได้ยินคำย้ำชนชั้น
" หะหายกระต่ายเต้นชมจันทร์
มันบ่เจียมตัวมัน ต่ำต้อย "
คือบทโคลงโด่งดังเมื่อครั้งก่อน
เป็นบทตอนปะทะคารมสนมน้อย
หมิ่นกวีศรีปราชญ์ฟาดให้ด้อย
กะให้จ๋อยหน้าจืดผะอืดพะอม
เป็นบทโคลงชั้นครูให้รู้อ่าน
หลักสูตรการศึกษาไทยใกล้ปฐม
เคยทุกคนขึ้นใจสมัยมัธยม
คำด่าคมคายคำเป็นตำนาน
ทั้ง" นกยูงหากกระสันถึงเมฆ" หนอ
" มันบ่เจียมตัวน้อย ต่ำต้อย เดียรฉาน "
ด่าเป็นโคลงจรรโลงโลกโศกประจาน
เกินแหลกลาญฤดีที่เผลอชม
อีกคำว่ากากับหงส์ส่งที่สูง
ยังแถมฝูงยูงมาพาทับถม
คนโบราณผ่านมาพาระทม
การขี่ข่มทิ่มตำชำนาญนี้
กี่ศตวรรษชัดมาภาษาสรรค์
การกีดกั้นกันและกันบั่นเศียรศรี
คำปรามาสฉลาด ๆ ชาติคนดีย์
กี่ร้อยปีสวัสดียังไม่มีประทีป
เยาวชนชู 3 นิ้วลิ่วเข้าด่า
ทั้งครูบาอาจารย์เศร้าเอาเท้าถีบ
ไม่สนใจในลึกล้ำสำรากรีบ
ด่า 3 กีบสะใจกะให้มรณา
เป็นที่มาพาด้นดั้นรัฐพันลึก
ชวนให้นึกถึงควายแดงแสวงหา
ดูสารคดีที่สิงโตโผล่ตัวมา
ออกไล่ล่าฆ่าควายกายใหญ่โต
ฝูงควายไม่ทิ้งเพื่อนเหมือนสหาย
ขวิดสิงโตจนตายหายโมโห
ใครจะมาช่วยชีวิตติดพาโล
ต้องควายโคด้วยกันเท่านั้นเอย.
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)